ఎర్ర చొక్కా కుర్రాడు 2

” చీ వెధవా ఏ మంటున్నాడు చెప్పు” చిరుకోపంగా చూసి పమిట సర్దుకున్నాను. “ఏ మంటాడు అదే.. అదే.. కావాలంటాడు… నీకు కరెంటు లాగుతుంటే చెప్పు.. ఏర్పాటు చేస్తా” సన్నగా నసిగేడు. కంగారు గా చుట్టు పక్కల చూశాను. దూరంగా ఎవరి హడా విడిలో వాళ్ళున్నారు. ” చీ… నీకు మరీ సిగ్గులే కుండా పోతుంది. బరితెగించి పోతున్నావ్ అక్కయ్యతో చెప్తానుండు నీ పని…” అన్నాను. – ” మధ్యలో నా మీద కోప మెందుకూ నీకు వాడి మీదుంది. వాడికి నీ మీదుంది, ఇదౌతానంటే …ఆ ఏర్పాటు చూస్తానన్నాను” కోసిన ఆకులు వేసుకుని వాడు కదిలేడు. వెళుతున్న రాంబాబు కేసి చూశాను. వాడికి ఇరవై రెండేళ్ళు. బి.ఏ చదివి ఖాళీ గా ఇంట్లో కూచున్నాడు. వాడికి యం. ఏ చదవాలని ఉన్నా, అవ కాశం లేక ఇంట్లో పడుకున్నాడు. ఊరికే వుండటం లేదని నా అను మానం వాళ్ళ వదినతో వాడు పూసుకు తిరగటం చూస్తే ఆవిడ్ని లైనులో పెట్టి వాడు కుంటున్నాడని నా అనుమానం. అన్నగారు పొలం పనులు చూసుకుంటూంటే, వీడు వదిన పొలం పని చూస్తున్నాడని నా గట్టి నమ్మకం. అందుకే రుచి మరిగిన కుక్కలా పమిట జారితే చాలు కళ్ళెదిలేసి చూస్తాడు. వరస కాదని చూస్తున్నాడు కాని లేక పోతే, నన్ను వాయించేయాలని వాడి కుందని నాకు తెల్సు.
వాడంత రెచ్చిపోయి నాదగ్గర మాట్లాడటానికి కూడా కారణ ముంది. వాడు ఇటీ వల ఏదో ఇంటర్యూకి హైదరా బాదు వచ్చినప్పుడు నేను, శర్మ చేసుకుంటూ వాడి కళ్ళ పడి పోయాము.
ఆ రోజు, మా గురువు గారి కి డే డ్యూటీ, ఆయని లా స్కూటర్ ఎక్కగానే శర్మ స్కూటర్ ఇలా దిగి పోయాడు. అప్పటికి శర్మ నన్ను వేసుకుని మూడు రోజులైందే మో, రాగానే గురువు సావిట్లోనే చీరెత్తి వేసేయటం మొదలెట్టాడు. అతి కష్టం మీద హాలు తలుపు గడియ పెట్టి సోఫాలో

కుర్చుని అతని తలని అది వేసుకున్నాను. శర్మ బాగా రఫ్, మా గురువు గారు నన్ను గాజు బొమ్మలా వాడితే శర్మ నన్ను ఇన పబొమ్మలా వాడతాడు. “చిరిగి పోతానయ్య, మాగురువు గారు ఏడుస్తారన్నా” వినడు అదర గొట్టేస్తాడు. తినటం మొదలెట్టేదా ఆవ కాయ ముక్క అందు కుని రసం పీల్చినట్టే, ఆ రోజు రెండు రౌడ్లు లాగించిన తర్వాత శర్మ రేజర్ పట్టుకుని బుజ్జి దాని కి గుండు చేస్తానని కూచున్నాడు. అసలు మొగుడి చేత ఎటూ చేయించలేం, రంకు మొగుడు దగ్గరేనా ముచ్చట్లు తీర్చుకోవాలని, సోఫాలో కూర్చుని కాళ్ళు ఎడంచేసి విడదీసి, ” జాగ్రత్త, నాట్లు వేసావా
మొట్టి క్కాయే” అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చాను. శర్మ రేజర్ కి పని చెబుతున్నాడు. అప్రయత్నంగా తల పైకెత్తి చూసి తెల్లబోయాను. జాప్రి లోచి హాల్లో కి కిటికీ ఉంది. ఆ కిటికీ లోచి చూస్తున్నాడు. రాంబాబు ఎంత సేపట్నించి చూస్తున్నాడో తెలియదు, నేను తనకేసి చూడ గానే, నోటి మీద వేలు వేసుకుని మాట్లాడొద్దని సైగచేసి పక్కకు తప్పుకున్నాడు. నా గుండె దడ దడ లాడింది. ఆ తర్వాత చేతులు వణకడం ప్రారంభించాయి. త్వరగా తెముల్చు ఎవరో వచ్చినట్టు న్నారు” అని బలవంతాన శర్మని పంపిచే సాను. జాఫీ తలుపులు దగ్గరగా వేసి ఉన్నాయ్. జాఫీ లో రాంబాబు లేడు. నా కంగారు అంతా ఇంతా కాదు. తిరిగి ఊరెళ్ళిపోయాడా? లేక వాళ్ళ బాబాయ్ కు ఈ విషయం చెప్పటానికి ఆఫీసు కి వెళ్లాడా? కాళ్ళలోంచి వణుకు పుట్టింది. వాళ్ళ ఊరంతా చెప్పడు కదా నే ను భయపడుతునే ఉన్నాను. అయిదు నిమిషల్లో రాంబాబు వచ్చాడు.
యి
.
ఏం జరగనట్టు అప్పుడే ఊర్నించి వచ్చినట్టు మాట్లాడేడు. కాస్సేపటి కి మా గురువు గారు వస్తారనగా ఇక ఉండబట్టలేక రాంబాబు దగ్గర కొచ్చేను.

అప్పుడే స్నానం చేసి వచ్చినట్టున్నాడు. ఒంటి మీద ఒక్క తువ్వాలు మాత్ర మే వుంది. నేను గదిలోకి రాగానే కంగారు పడ్డాడు. ” మధ్యాహ్నం విషయం బాబాయ్ కి చెప్పకేం” అన్నాను. “ఏ విషయం” అడిగాడు అప్పుడు వాడి చూపులు ఎటు న్నాయో చూస్తే నాకు వళ్ళు మండింది….నా ఎడం స్తనం మీదున్నాయ్… రాంబాబు చూపులు …. పమిట పక్కకు తప్పుకుంది. లోపల బాడీ కూడాలేదేమో, సగం ..ఓర గా కనిపిస్తోది వాడికి. వాడి తొడల మధ్య తువ్వాలు ఎత్తి పెట్టి నట్టు మెల్లి గా లేస్తోంది. పమిట సర్దుకుందామా? అని ఒక క్షణం ఆలోచించాను. వాడు మధ్యహ్నం నన్ను బోసి మొలతో చాలా సేపే చూసి ఉంటాడు ఇక ఏంచూసుకుంటాడో చూసు కోనియ్ అన్నట్టు ఊరుకున్నాను.
“ఏ విషయం” వాడు రెట్టి స్తూ దగ్గర కొచ్చాడు.
మా ఇద్దరికి కొన్ని అంగుళాల దూరముంది. ఈ సారి వాడి చూపు డైరెక్టు గా నా గుండెల మీదుంది.
“అదే మధాహ్నం హాల్లో జరిగిందీ” తలొంచు కున్నాను.
వాడి రెండు చేతులు నా భుజాల మీద పడ్డాయిం. వాడు నా కంటే, మూడు అంగుళాలు పొడుగు. చొక్కా లేని వాడి బాడీ తడి తడిగా బేర్ గా ఉంది. మా ఇద్దరి మధ్య కొన్ని అంగుళాల దూరం కూడా లేదిప్పుడు. నా ఎడం స్తనం వాడి గుండెని ఒరుసుకుంటోది. గొడు గులా నిలబడిన వాడి మగతనం నా తొడల మధ్య ఉపస్తు కి అంటనట్టు అంటుతోది.
“ఏం చెప్పాలో ఏది చెప్పకూడదో నాకు తెలియదంటా వా” వాడు నా భుజం మీద వేసిన చెయ్యి బిగుసుకుంటోంది. అతి లాఘవంగా నా పమిటని కొన

గోటితో తోశాడు. పమిట జారి పోయింది. అంత వరకు ఆ జాకెట్ అంత లోనెక్ అని నాకు తెలియదు. ఫుట్ బాల్ బంతుల్లా సగం బేర్ గా కంపిస్తున్నాయ్. నా ఒళ్ళు జల్లు మంది తొడల మధ్య అప్రయత్నం గా తడి చేరింది. వాడి చేతులు భుజమ్మీంచి …. నా నడుం మీద కి చేరాయి. కాస్త ఉంటే కౌగిలిలోకి లాక్కుంటాడు అన గానే నా విచక్షణ మేలు కుంది.
” వదులు అంటూ విడిపించుకున్నాను.అప్పటికే ఒక చెయ్యి నా నడుం మీద ఉంచి దగ్గరకు లాక్కుంటు, మరో చేతితో నా ఎడం స్తనం అందు కున్నాడు.
“తప్పు వదులు మన కి వరస కాదు” సౌమ్యం గానే అన్నాను. వాడి చేయి నా స్తనాన్ని వదిలి పెట్టలేదు. ఆబ గా పిసికేస్తున్నాడు. వాడి వేళ్ళకి ఎదురు తిరిగిన కొద్దీ వాడు రెచ్చి పోతున్నాడు. నేనే విడిపించుకుని దూరం జరిగేను.
” ఆంటీ. ప్లీజ్” అంటూ దగ్గరకు రాబోయాడు. . “అలాని లబడు” కోపంగా అరిచాను. నా టోన్ లో మార్పుకి భయపడి దూరం నిలబడ్డాడు. ముఖం ఎర బడింది. వెంటనే నేను తగ్గి, ” శర్మ తో ఇదయిన దాన్ని, నీతో ఇద వటానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు కాని మనిద్దరకి వరస కాదు. మరీ నాకు కొడుకు వరస. తప్పు, అదొక్కటీ మాత్రం కోరకు” అన్నాను . అనేసి గదిలోంచి బయట కొచ్చేశాను. అక్కడుంటే ఒప్పేసుకుంటానే మో అని నాకే భయం వేసింది.

రాంబాబు ఏమను కున్నాడో మా వారికేం చెప్పలేదు. మర్నాడు మా గురువు గార్ని ఆఫీసుకి పంపి నేను స్నానం చేసి గది లోకి రాగానే పడక గదిలో కొచ్చేశాడు, రాంబాబు.
ము.

నా ఒంటి మీద టవల్ మాత్రం స్తనాల కి చుట్టబెట్టి ఉంది. క్రింద తొడలు పైన భుజాలు బేర్ గా ఉన్నాయ్…..
“బట్టలు కట్టు కోవాలి బయట కెళ్ళు” కోపంగా అరిచాను. ” కట్టు కో… నేను చూడంది ఏముంది ఆంటీ.” అన్నాడు. “తప్పని చెప్పానా?” ప్రాధేయపడ్డాను. “నిన్ను చేస్తే తప్పు చూడ్డం తప్పు అయితే అది నిన్ననే చూశాను” ఇక వాడితో వాదించి ప్రయోజనం లేదు అనుకున్నా
అన్నాడు.
” మరయితే కదల కుండా అక్కడే నిలబడాలి” అని వార్నింగ్ ఇచ్చి వాడి ముందే బట్టలు వేసుకున్నాను. నేను టవలు వదిలి లంగా కట్టు కుంటుంటే, బేర్ గా నా స్తనాలు అంత దగ్గరగా కళ్ళబడే సరికి వాడి ముఖం ఎర్ర నయింది. లేచి నిలబడ్డాడు
“నాకు మాటి చ్చావ్” కంగారు పడ్డాను. వాడు నిలబడి వాడి లుంగీ మీద చెయ్యి వేసి నలుపుకుంటూ తెల్ల బోయి నిలబడ్డాడు.
నేను బట్టలు కట్టుకోగానే వాడు బాత్ రూంలోకి పారిపోయాడు. అయిదు నిమిషాల తర్వాత వాడి ముఖంలో కనిపించిన రిలీఫ్ చూసిన తర్వాత ఏం చేసి వచ్చుంటాడో నా కర్దమైంది.
భోజనాలు చేస్తుంటే, “ఈ వ్వాళ ఆ గురు గారు రారా ” అన్నాడు. “రావద్దన్నాను” మెల్లి గా అన్నాను వాడ్ని చూస్తూ.