శైలజ 3 వ భాగం

తను వెనక కూర్చున్నాడు. స్టర్ట్ చేసి హేండిల్ అటుటూ ఊపేస్తుంటే, గాబ రాపడి పోయా. వెంటనే తన చేతులు హేండిల్ మీద ఉన్నా నా చేతుల పై వేసి గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. ఆ జోరు లో తన పెదవులు నా మెడ మీద ముద్దు పెట్టుకున్నా. నాకు ఒంట్లో యల్లు మంది. ఆ తరువాతా నేనేమి నేర్చుకున్నానో నాకు గుర్తు లేదు కానీ రమేష్ స్పర్శ నాలో ఎదో తెలియని హాయిని కలిగిస్తుండటం తెలుస్తోంది. ఇంకా గట్టిగా పట్టు కోవచ్చుకదా అని పిస్తుంది. అలాగే నన్ను బైక్ మీద పడుకోబెట్టి తన పెదవులతో నా ఫోతో కి పెట్టినట్లు ముద్దు పెడితే బాగుంటుందని పించింది.

ఎలాగో అయిందని పించి ఇంటికి లంచ్ టైం కి చేరిపోయాము. ఈలా ఎండలో వద్దు నీకు ఎండ పడదు సాయంత్రం కాస్త తొందర గా వెల్దాము నీకు ఇంకో 5 రోజుల్లో వచ్చేస్తుంది అని ఎదో చెప్తున్నాడు. కానీ నాకవే మీ వినిపించట్లేదు. భోజనం చేస్తున్నా తన చేతి వేళ్ళను

చూస్తు కూర్చున్నాను. ఎందుకో మధ్యలో నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూసి నట్లనిపించింది. ఇక ఆ రాత్రి, మళ్ళీ తను నా ఫొటోని మొత్తం ముద్దులతో ముంచేయటం చూసి నాకు ఎలాగో అయిపోయింది. ఎవరితో సరిగా మాట్లాడలేక పోతున్నాను. రమేష్ మీదనే ధ్యస అంతా. రమేష్ అచం తమిళ్ హీరో ప్రశంత్ లా వుంటాడు. అప్పట్లో చామంతి చిత్రం వచ్చింది. ఇక నా హీరో వీడే అని పిస్తుండేది. కాని నేనెంత తెలివి లేని పిల్లనో అసలు లోక గ్నానం కాదు కదా కనీసం శరీర గ్నానం కూడా లేని దాన్నని నాకు మరునాడు జరిగిన సంఘటన తెలిపింది. ఉద్యం కాస్త లేట్ గా నిద్ర లేచాను. 10 అయ్యి పోయింది. ఎందుకో బద్దకంగా వుంది 11 వరకు. మళ్ళీ కిందకు వెళ్ళి నిద్ర పోయాను. అమ్మ లేచి మొహం కడుక్కో ఏమైనా తిని మళ్ళీ కావాలంటే నిద్రపో అంటే సరేలే అని బాత్రూం కు వెళ్ళి డోర్ ఒపెన్ చేసా.

మాకు వరుసగా 4 బాత్రూంస్ వుంటాయి. అన్ని బాత్, లెట్రిన్ కలిపినవే. ఏక్కువ మంది అని అదీ ఇంట్లో వుండ కూడదని అవే ఒక పెద్ద ఇల్లు లా కట్టించారు. మెన్ డోర్ ఎవరైనా తీస్తే తెలుస్తుంది. ఎవరో బాత్రూం కి వస్తున్నారని. అప్పుడు సాధారణంగా అవసరమైతే మా పర్టిక్యులర్ బాత్రూం డోర్ క్లోజ్ చేసుకునే వాళ్ళం.

కనుక అదే విధంగా రమేష్ తన బాత్రూం డోర్ క్లోజ్ చేసుకోలేదు. నేను వెళ్ళి కరెక్ట్ గా అదే డోర్ తీసాను. ఈంకే ముంది తను నగ్నంగా వున్నాడు. కాని అందరి లా కాకుండా తనకి చాలా పొడుగైన, లావు గా వున్నా గంట బలంగా బ్రౌన్ కలర్ లో వుంది (నాకు తెలిసిన
మగ పిల్లలకి చిన్న గంట వుంది మరి). సర్సైజ్ తో అలా చూస్తూ నిల్చుండి పోయాను. రమేష్ కి ఏమి చెయ్యాలో తోచక అలా వుండి పోయాడు. 5 నిమిషాల్లో నేనే తేరుకొని పరిగెట్టి వచ్చేసా.

కానీ ఎదో అసహ్వం , వింత, ఏనిటి అలా వుంది. అంత పెద్ద గా వుందేంటి. మా బంటీ గాడికి (చిన్నారి తమ్ముడు) ఇంకా నాకు తెలిసిన మగ పిల్లలె వరికి అలా లేదే అనుకున్నా. భయం వేసింది. ఒవో అదేనా నాకు మొదట రోజు తగిలిన చెరుకు గడ / బేట్ అని అలోచిస్తున్నా. ఎందు కో నచ్చలేదు. కానీ ఒక రకమైన anxiety. అంత పెద్ద గా వుంటే ఎలా పాపం. అది ఎమైనా జబ్బా ? లేక దెబ్బ తగిలి వచ్చిందా? ఇలా ఎంటేంటో అలోచిస్తున్నా.
రమేష్, నేను ఇద్దరం ఒకరికి ఒకరు ఎదురు పడకుండా జాగ్రత్త పడ్డాం. అలా 2 రోజులు అయ్యింది. నా ఫ్రెండ్ అరుణ కి చెప్పాను ఎమైనా అనుకుంటుందేమో అనుకున్నా

కానీ. పాపం, రమేష్ కి అక్కడ దెబ్బ తగిలింది ఎవరితో చెప్పకుండా బధ పాడుతున్నాడేమో అని పెద్ద ఆరిందాలా అరుణ తో చెప్పాను. అరుణ అంతా విన్న్నాకా కింద పడి దొర్లి దొర్లి నవ్వుతోంది. నాకు అయోమయం గా అని పించింది.

అరుణ నన్ను బాగా అల్లరి పెట్టి అప్పుడు నాకు సీక్రెట్ గా ఒక బూక్ తీసి చూపించింది. నాకు కళ్ళు తిరిగి నట్లయింది. చీ…. చీ…. అని మూసేసాను. కానీ బలవంతం గా చూపించింది. ఛి కాదు తెలుసుకో స్టుపిడ్. నాతో అన్నాట్లు రేపు ఇంకె వరితో ఐనా అంటే నవ్వలేక ఏడుస్తారు అని చూపించింది. చిన్నప్పుడు న్నాట్లు ఆడ పిల్లలి శరీరం ఎలా వుండదో అలాగే అబ్బయిల కు కూడా మారుతుంది. నీకు 8వ క్లాస్ లో చెప్పారు గా మర్చిపోయావా అని male, female bodies ఎలా మార్పులు చెందుతాయో వివరించింది. అందులో సృంగారం ఎలాచే సు కోవాలో కూడా వుంది చూస్తావా అంది. వద్దు నాకు తెలుసులే అని వచ్చేసాను.

నా చెయ్యి పట్టు కొని ఆపి ఎంత పెద్ద గా వుందే మీ బావది అని అడిగింది? ఛీ ఎంటే. ఛీ కదే, ఎంత పెద్ద గా వుంటే ఆడదాన్ని అంత సుఖ పెడతారు అంది. ఆహా…..

అనుకుంటూ వచ్చేసాను. కళ్ళ ముందు తన 9 అంగుళాల గంట ఊహిస్తూ, దానితో ఏమి సుఖపెడతారబ్బా అను కుంతున్నా.

(పాఠకులకి మనవి : మనం పిల్లలకి అన్ని అవే తెలుస్తాయిలే అనుకుంటాము. కానీ ఎల తెలుస్తాయి. ఆరోజు నా ఫ్రెండ్ అరుణ మంచిది కాబట్టి కరెక్ట్ మార్గం లో చెప్పింది. కొందరికి ఆ మాత్రం స్పంగారం education కూడా వుండాదు. ఆదీ కాక మా లాంటి ఫేమిలీ background లో వుంటే అంత గా ఎక్స్పో జర్ వుండాదు. ఖనుక చాలా విషయాలు తెలియక లైఫ్ లో చాలా ఇబ్బందులు పడతారు. అందుకు నేనే పెద్ద ఉదాహరణ . ఇప్పుడు internet వంటి ఎన్నో సౌకర్యాలున్నా కాని విషయం తెలియాల్సిన టైం లో తెలియల్సిన పద్దతిలో తెలిస్తే అది మంచిది లేకపోతే జీవితంలో ఎన్నో మిస్ అవుతాం)