అతని ఒడ్డు పోదు గులు
‘అనండి..’ ముని వెళ్ళతో కొలుస్తూ నవ్వింది.
ఆ స్పర్సకి నరాలు జివ్వు జివ్వు మని లాగే సినట్టనిపించింది అతనికి. ఏమనాలో మాట రాలేదు. ఒడుపుగా పిడికిలి తో పట్టుకుని నొక్కినప్పుడు మాత్రం సమ్మోహనంగా మూలి గాడు. అలా పట్టుకున్న పిడికిలిని వెనక్కి జరిపి ఎర్ర గా బయట పడిన నాబ్ ను వెర్రి గా చూస్తూ ఉండి పోయిందామె.
‘ఇలా అయితే మొత్త మంతా మీ ముఖం మీది కి పిచికారీ అయిపోతుంది మరి!’ ఇంకా దగ్గరకి జరిగి నిలబడుతూ అన్నాదు.
‘అంత చివరికి వచ్చేసిందా త మరి కి?’
‘ఇంకా నయం ఇప్పటి దాకా ఆపేను. అక్కడ బండి ఎక్కిన క్షణంలొ మీ చన్నూ చంకా చూసినప్పటి నుంచీ ఎంత కష్టం గా ఉగ్గ బట్టు కొస్తున్నానొ మీకేం తెలుసు? సమయానికి ఆ
కొండన్న ఈ మజిలీ సంగతి చెప్పడానికి మనల్ని డిస్టర్బ్ చేసుండక పోతే ఈ పాటి కా బండిలోనే మీ దాంట్లో దులిపె సుండే వాడినే!’
‘ఇప్పుడు మాత్రం మించి పోయిందే ముంది? మీకలా దులపడమే బావుంటుందను కుంటే నేనేం అడ్డం చెప్పను. పడు కొనా? నించొనా?’
‘ఊహు .. ఊరికే అన్నాను..’
‘ఆయితె నా ఇష్టం వచ్చినట్టు చేసుకోవచ్చా?’
‘దర్జాగా! పాల ముంచిన నీట ముంచిన మీదే భారం.’
‘నేను నీటనే ముంచ దలిచాను..’ అని మరింక సమాధానం కొసం ఆగ కుండా చాపగలిగి నంత నోరు చాపి చటుక్కున అందేసుకుంది గాయత్రి .
వళ్ళు యల్లు మని రొమాలన్నీ ఒక్క సారి నిక్క
బొడుచుకున్నాయి కోదండానికి. రాహువు చంద మామని మింగడం మాటెలా ఉన్నా, ఆ మెనా క్షణం లో చూస్తుంటే చంద మా మే రావు వుని గుట కాయ స్వాహా చేస్తున్నట్టనిపించింది.
రెండు చేతులతోనూ ఆమె భుజాలు పట్టుకుని తన వేపు లాక్కుంటూ ‘గాయత్రి…’ అని పిలిచాడు ముద్ద గా.
ఆమె ఏం బదులు చెప్పడాని కయినా తనది నోటి నిండా ఉండి పోయింది.
‘ఆయిపోతుంది.. వదులు..’ అన్నప్పుడు కూడా మరింక వదిలి పెట్టలేదామె. ఇటు వంటి తరుణం మళ్ళీ రాదన్నంత ఆబ గా పీల్చేసింది. అది తొలి అనుభవం కావడం చేతనో ఏమో అతని ఉద్రేకం కట్టలు తెంచుకుని తన గొంతుక లోకి ఎగ దన్నుకొచ్చినప్పుడు ఊపిరి సలపక పొల మారినట్టయింది. అయినా ఎలాగో నిబ్బరించుకుంది గాని అతన్ని మాత్రం వదిలి పెట్టలేదు.
తరువాత కొన్ని క్షనాల కు ఆమె పట్టు విడిపించుకుని ప్రక్కన కుర్చున్నాడు కొదండం. సిగ్గుగా నవ్వుతూ అతని భుజం మీద తల వాల్చింది. గాయత్రి . చంకలొనుంచి చేయి దూర్చి ఓ చన్నుని పిసుకుతూ చెక్కిలి ని మిరాడు తను.
‘మం గా, నువ్వు రోజూ చేసుకొంటుంటారా?’
ముని వెళ్ళు కదిలిస్తూ చిలిపిగా నవ్వాడు కొదండం. మంగ కి, తనకీ సంబంధ ముందనుకుంటున్న మనిషికి రాధ గురించి చెప్పడం అనవసరమని పించింది.
అతని వెటకారానికి సిగ్గుగా నవ్వుతూ ‘ఇది ఖాతా అను కొడానికి వీలు లేదు. నువ్వేం చేసుకున్నా మనం ఆ ఊరి పోలి మేరల్లోకి వెళ్ళేంత వరకే! ఆ తరు వాత బండి దిగి నీ దారిన నువ్వు వెళ్ళి పోవడం, నా దారిన నేను పోవటం అంతే! బస్సులు లేవు కనుక నడిచి వచ్చానని చెప్పాలి గానీ ఇలా మా బండి లో వచ్చినట్టు పోరబాటున కూడా ఎక్కడా నోరు జార కూడదు తెలిసిందా?’ పురి వేసుకుని నిగడదన్నుతోన్న అతని యవ్వనాన్ని సవర దీస్తూ అందామె.
“ఈ సారొచ్చినప్పుడు మా ఎదురింటి పద్మ కి చెబుదామని అనుకుంటున్నాను.’
‘ఇంకా నయం.. వాళ్ళ అమ్మ కి చెబుతానన్నావు కాదు!’
‘నే నా విడతో ఎప్పుడూ మాట్లాడలేదు. మంగ గారికి చెప్పనా పోనీ?’
‘సరేలె .. అవతల వర్షం తగ్గి నట్టుంది! కొండన్న వచ్చేస్తాడేమో?’
ఆ సందేహం వెనుక మర్మ గర్బితంగా దాగి ఉన్న ఆమె అభిలాషను అర్ధం చేసుకొని చిన్నగా ఆమెను వెనుక కు పడుకో బెట్టి మీద కి వంగాడు కోదండం.
‘ఇంత కన్న కింద గచ్చు మీదే బాగుండేదేమో?’ సుతారంగా నవ్వుతూ అతని అంగాన్ని తన రెమ్మల మధ్య తురుముకుంది గాయత్రి.
సమాధానం చెప్పకుండా బాగా ఆయిలింగయి ఉన్న ఆమె తడి రెమ్మల మధ్యకు బలంగా దూసుకు పోయాడతను. తియ్య గా మూలు గుతూ రెండు చేతుల
అతన్ని వాటేసుకుని తుప్తి గా నవ్విందామె. కోదండం కదలటం మొదలెట్టాదు. ఆ బల్ల మీద కాళ్ళార జాపి కసి కొద్ది ఎదురొత్తులిస్తూ చేసుకోడనికి వీలు కుదరక పోయినా అవకాసం ఉన్నంతలో మొత్తను కదిలిస్తూ అతను అందించిన సుఖాన్ని వంట బట్టించు కో సాగింది గాయత్రి.
కొద్ది నిముషాల పాటు ఇద్దరికీ బాహ్య ప్రపంచం తోటి నిమిత్తం లేకుండా పోయింది. తన బలాన్నంతా చూ పించి ఆమె చేత ‘హాయ్ హాయ్’ అని పించి ఆమె మీద వాలి పోయాడు కొదండం.
‘లేచి పేంటు తొడిగేసుకో… అతని నిమురుతూ అందామె.
వీపును
కోదండం ఒక సారి ఆమె రెండు బుగ్గల్నీ చుంబించి తుప్తి గా లేచాడు. అతను డ్రాయరు సర్దుకుని పేంటు వేసుకుంటుండగా ఆమె లేచి ఓ మారలా పాక వెనక్కి వెళ్ళి వచ్చింది. అప్పటి కింకా చిన్న జల్లు పడుతుంది. కొండన్న వస్తున్న జాడ లేదు.
ఇద్దరూ పక్కన కూర్చుని కబుర్లు చెప్పుకో సాగారు. అతని చేతులు ఆమె దేహం మీద స్వెర
విహారం చేస్తూనే ఉన్నాయి. ‘సద్దు మరింక వేడెక్కించ కూ అంది ఆమె అనునయం గా. మళ్ళా ఆమె పోందు దొరకడం జరగని పనేమో అన్న ఆలోచన కోదండం శరీరంలో మళ్ళా వేడిని రాజే సింది. ‘ఈ సారి నిలబడి చేసుకుందామ్ అంటూ లేచాడు బల్ల మీద నుంచి. ‘సద్దబ్బా..’ అందామె బెట్టు గా. కానీ అతను చెయ్యి పట్టుకుని లేవదీసి గొడ దగ్గరకు తీసుకు పోయే సరికి మరింక కిక్కురు మన కుండా చీర, లంగా పైకెత్తు కుంది.
సమంగా వాళ్ళ పని శాంతం అయ్యే సరికి మైసూరు ఎడ్ల మువ్వల చప్పుడు చేరువ అవుతున్న సవ్వడి విని పించింది. ఒకరినొకరు కరువు తీరా ఒక మారు గాఢాలింగనం చేసుకుని తనివి తీరా ముద్దు లాడుకుని విడి పోయారు. బండి పాక ముందు కొచ్చి ఆగింది.
64416435cookie-checkJoint firm 32