సరస భేతాళం!…….నెరజాణ

అంతవరకున్న ఆర్తి క్షణాల్లో ఆవిరై ఆ అగంతకునిమీద అసహ్యం పెంచకముందే. అతిచాకచక్యంగా తనలోని రసికతని రంగరిస్తూ రొమ్ముల్నీ, ముచ్చికల్నీ వాటంగా మెలిబెడుతూ, పైగా తనమీదెంతో ప్రేమున్నట్టు పెదాలతో తన కన్నిళ్ళని అద్దుకుంటూ ఘుమ్ముగా గూటిస్తుంటే……అరవనూ లేక గమ్మునుండిపోయింది.
తొడల్లొ పడుతున్న ఒకోదెబ్బ తనని స్వర్గానికీ ఎక్కిస్తుందనీ, అదేవిధంగా పరాయివ్యక్తి పౌరుషం తనని పతనానికి ఈడుస్తుందని అర్థమౌతుంటే ఒకవంక .. మరోవంక రంకులతో సుఖాలుపొందుతూనే చల్లగా సంసారాల్ని వెలగబెడుతున్న తనకు తెలిసిన తరుణులు కొందరు గుర్తుకువచ్చారు… వాళ్ళదారే తనదీ! అయిందే-పోయిందేం,అందం అరిగేదేం-లోకం మునిగేదేం,కడుపొచ్చేదా-కరువొచ్చేదా?,పెళ్ళాగేదా-తల్లయ్యేదా? అయినా సమయానికిరాకపోతే ఏమయినా నా పూచీకాదని చెప్పాగా ?మాటతప్పి మందేసుకుని తూలిపోయే మొగుడికి, పద్దతితప్పి పోటేసుకుని సోలిపోయే పెళ్ళామేసరి!’ అక్కసుతో మెత్తను మరింత పైకిలేపి వటంగా అందించింది. ఈ చంప ఎకాఎకీన సీసపుగుండు గుండెలదాకా ఎగబాకి ఘుమ్ముగా గూటించింది. విలవిలా-పరవశించిపోతూ కేరింతపెట్టిందామె! ఆహా…! ఎంత సుఖ-దుఖ్ఖం! దొంగముద్దు తీపెక్కువని ఊరికేనా అన్నదీ? …. అని మదవతి మనసు సరిపెట్టుకుంటుంటే అలలపై సాగిపోతూ సుఖంలో తేలిపోతుండగానే ఆ అగంతకుడామెను మొదటి పల్టీ కొట్టించాడు! ఆనందంతో కేరింతలు పెట్టి తను మెత్తను మొత్తం కుదిపేసేసరీకి తన మానదండంతో లోతుల్ని కొలుస్తున్నట్టుగా ఆణిచిపెట్టి ఆగాడు! నా పెళ్ళాం పోటెత్తితే వంశధారే అనే ఆ మొగుడిలానే ఈ మిండగాడూ గ్రహించే ఉంటాడు. పిడికిబిగింపులాంటి కడరాలు పుక్కిటి పీల్పుడుకి జారుతుంటే .. కాసేపు ఊపిరిబిగబట్టి ఉన్నతను హుషారుగా వెనక్కి ఊడలాక్కుని కోడెదూదలా ఫెడీమని పొడిచాడు! అయితే ఈసారి బాణమతని బొజ్జకు బాదుకుని గుత్తిమాత్రమే ఆమె మెత్తని గుద్దింది. ఆమెకతని ఖంగారు నవ్వుతెప్పించింది. గుత్తీ-మెత్తా ఒత్తుకున్న సుఖాన్ని అతనితోపాటూ తనూ తనివితీరా ఆస్వధిస్తుంతే అలుపుతీరుతున్నామె బుర్ర పనిచేసి సర్రునతని దాన్ని అందుకుంది.
ఆహో! కొరకంచుకరా నీ దొంగాయుధం, వజ్రాయుధమ్రా నీ యుద్దాయుధం! అందుకనేనేమో నాకింత పరవశం.. అదేదో మనస్వినీ-మానవిఘాత దక్షం ! అంటారే? అదేకదాఇదీ? … పరవశంతో పామేస్తూ, వేళ్ళతోనే అతని గుండె వేగాన్ని కూడా కొలిచేసింది వరలక్ష్మి!
ఇంతలో మెల్లిగా తలుపు పూర్తిగా తెరుచుకున్న శబ్ధం…!
మెళ్ళిగా లోనికి ప్రవేశించిన ఆ వ్యక్తి!.
బయటనుండి లోనికి వాలుగా పడుతున్న వెన్నెల వెలుగులో ఆ జుట్టూ, ఆకారమూ పోల్చుకునే లోపలే…….’వరం!’ అని మెల్లిగా పిలిచి. తన అనుమానాన్నీ, భయాన్నీ నిజంచేసాడు.
సాక్షాత్తూ తన మొగుడు. వర్ధనరావ్! ఇంకేముందీ! తొడలమధ్యలో దొంగమొగుడు-తనకూ స్వర్గానికీ మధ్య తాలికట్టిన యముడు!
హఠాత్తుగా….ఏమండీ…కాపాడండీ! అన్న అరుపు అగంతకుడ్ని దాటిపోలేదు. ఇకచూడు దొంగమొగుడు పలాయనం తధ్యం! అనుకుంటుంటే పారిపోటానికి ప్రతిగా లోనికి బలంగా దూరిపోయాడు. మొగుడ్నిచూసి ఆగిపోయిన గుండెను రంకుమొగుడు గూటిoచి మళ్ళీ చైతన్యం కల్పించినట్టనిపించిందామెకు.
వరానికి భయంకన్నా విస్మయం పెరిగిపోయింది.
ఒంటిగా పట్టుబడేకన్నా ఈ జంటదొంగాట ఎక్కడో కొద్దిపాటి ధైర్యాన్నిచ్చింది. మరోసారి చిన్నగా అవబోయ్….అగంతకుడి బలమైన పోటుకి కిక్కురుమనకుండా ఊరుకుండిపోయింది. తనపిచ్చిగానీ తనిప్పుడు అరవలేదు, ఆ పరిస్థితిలో తనకుతానై మొగున్ని పిలవలేదు. తేలుకుడుతున్న దొంగాయె! కాలుజారుతున్న ‘నంగా ‘యె!
మనసంతా నీరసంగా…బుర్రంతా అయోమయంగా ….తనగుండే చప్పుడు తనకే వినిపించేలా.
‘వెళ్ళిపో వర్ధనం! నువ్విది చూల్లేవూ, చూసి బ్రతకలేవు….దేవుడా! మమ్మల్నిలాగే భూమిలో కూరుకుపోనివ్వూ! మూగగా ఆమె మనసు వేడుకుంది. తనపిచ్చిగానీ! కోరుకోగానే పుడమితల్లి కడుపులో దాచుకోడానికి తానేం ‘సీత’గనుకనా. కానీ ఆసమయంలో దేవుడామె పక్షాన లేడేమో!
అప్పటికి చీకటికి అలవాటయిన వర్థనరావ్ కళ్ళు ఆ మూలలో….ఒక్కరుకాదూ…ఇద్దరున్నట్టూ….పైగా వారిమధ్యేం జరుగుతుందేమిటో ఊహించేసినట్టుగా…..ఈసారి గట్టిగా “వరలక్ష్మీ….!” అని పిలిచాడు. ఫలితం శూన్యం! ఆమె హృదయం దుఖ్ఖంతో ఉబికిపోయింది. అయినా కౌగిలిబిగింపుకి కదల్లేక అలానే ఉండిపోయింది.
‘ఆ వచ్చేవాడేవడైతేనేం ? ఇది నా సొంతం! నేనొదలా’…అన్నట్టు మరింతగా కౌగిలిబిగించాడా అగంతకుడు……
ఇంతలో ఆవేశంగా అడుగులేస్తున్నతను కాలికి ఏదో అడ్డు తగిలి చిన్నగానే కింద తూలి పడ్డాడు…..
ఉత్కంఠలో ఇద్దరూ!
విసురుగా పైకిలేవలేదు వర్థనుడు. తడిమిచూసి చేతికి చిక్కిన గుడ్డని పట్టుకుని కొన్నిక్షణాలు ఆగాడు.దొంగల్ని పట్టుకోడానికి వచ్చేవాడు హఠాత్తుగా కిందపడటంతో అవమానంగా భావించాడో ఏమో! వెంటానే ఏదో స్ఫూరించినవాడిలా వెనక్కి నాలుగడుగులువేసి వెన్నెల వెలుగులోకి వచ్చి చేతిలోని చీరని ఖంగారుగా కాసేపు గమనించి అలాగే నిలబడిపోయి ఎదో ఆలోచనల్లో ఉన్నట్లు అరనిమిషం ఉన్నాడు.
“వరేయ్…..వర్థనం…..అవలేదా ఇంకా…..!” వీధిలోంచి పెద్దాయన గొంతు. ట్రాక్టరు శబ్ధం ఇంకాస్త పెరిగి వీధిలో కొచ్చినట్టు తెలుస్తోంది.ఓసారి ఆవైపు చూసిన వర్ధనరావ్ విసురుగా ఆ చీరని విసిరికొట్టి …చక చకా బయటికి నడిచాడు.
“అయిపోయిందన్నయ్యా ….ఇదిగో….వొచ్చేసా….” అంటూ మామూలు కంఠంతోనే మరుగైపోవడం….నిమిషంలోపే ఆ ట్రాక్టర్….. శబ్ధం చెవిమరుగైపోవడం జరిగిపోయింది!
మదిలో ఎదో స్ఫురిస్తుంటే వరం మనస్సులో ఆనందం పొంగిపొరలిపోతుంటే….. “అబ్బా!……ఉన్నాడూ!…దేవుడున్నాడు!…..నా పక్షాన్నే …….చంద్రమ్మా! …… దేవతవేనే… నువ్వేనే…..నాపాలిటి…..”అంటూ పరధ్యానంగానే అగంతకున్ని పెనవేసుకుని ముఖమంతా ముద్దులతో నిపేసింది. విస్మయంతో అగంతకుడూ బిగుసుకుపోయాడు.
అంతదాకా ఆమెలో ఆవహించిన భయమిప్పుడిప్పుడే పూర్తిగా వొదిలిపోతూ మనసునుపశమింపజేస్తుంటే ‘అదయ్యా….విషయం! ‘ అన్నట్టు ఓ సారి దిర్గంగా నిట్టూర్చి అతని ముఖంలోకి చూసింది. చీకట్లో ఆ మనిషి ఆనమాళ్ళు ఏమాత్రం తెలీకపోయినా తనకుతానై పెట్టిన ముద్దులతాలూకు మురిపాలు అతని కళ్ళలో మెరుపుల్లా పళ్ళలో ఇకిలింతలుగా కనిపిస్తుంటే అలాగే చూస్తుండిపోయింది….ఒకింత సిగ్గుగా కూడా అనిపించింది!
ఇంతదాకా జరిగిన అలజడికి అలిగి ఇంతలో తన ముంతలో ముడుచుకునున్న కర్రపాము తిరిగి కొండచిలువలామారిపోతుంటే వరలక్ష్మికి వొళ్ళంతా మైకం కమ్మసాగింది. చేతిపంపుతో లోపలికెవరో గుప్పుగుప్పున గాలికొడుతున్నట్టు పెరిగిపోతున్నతని కైవారాన్ని ఇముడ్చుకోవడానికి ఆమె పడ్డ ఇబ్బంది ఇంగ్లీషులో చెప్పాలంటే ‘నో పెయిన్ …నో గెయిన్..’ అన్నట్టు.
వోళ్ళుగాల్లో తేలుతున్నట్టయిపోయినామె ఓసారి ఒళ్ళు నిక్కబొడిచి విరుచుకుంది…ఆచర్యకి ఆమె ఆడతనంలో ఇరుక్కున్నతను మరింత పెరిగేసరికి అ ఒంటివిరుపును మధ్యలోనే సడలించేసి “బాబో..య్….వంకాయలకిమల్లే మందేసి పెంచబడిన కుంకాయివేంటి నువ్వూ…? ” అంటూనే తన చతురతకుతానే నవ్వింది.
అతనేం మాట్లాడ్లేదు……
“చీకట్లో దొంగదెబ్బ తీసుని లొంగదీసుకుని ఇప్పుడేం…ఆరిందలా ఆగిపొయావ్. అర్థమయ్యేఉంటుందిగా?….వొచ్చివెళ్ళింది నా మొగుడే! బావిచివరదాకాజారి పడబోయి బ్రతికిపోయామంటే. మన సంబంధమెంతవిచిత్రమైనదో… సాక్షాత్తూ ఆ కాముడి సంకల్పమో అనిపిస్తోందినాకు.మొగుడెదురుగానే వాడి పెళ్ళాం తొడల్లోకి దర్జాగా బాకుదింపిన నీ ధైర్యానికి నిజంగా సలాంచేస్తున్నా. ఇంకలాగే ఆ తలుపేసి వచ్చి తగులుకుని నీ మగతనానికి నన్ను గులాముని చేసుకో. నమ్మలేనట్టుగాచూస్తున్నతనికి నమ్మకం కలిగేలా పెదాలని పిండేసేట్టు పీల్పుడుముద్దుతో ఉక్కిరిబిక్కిరిచేసి వదిలి ‘వంటింటి కుందేల్నీ! ఇంకా అనుమానమా! వెళ్ళూ..త్వరగా వచ్చేయ్, నేనూ అగలేకున్నా! ‘ అంది. క్షణాల్లో కదిలిపోయి గొళ్ళెంవేసొచ్చి మెరుపు తొడల్లోకి దూరి కళ్ళెం వేసేసాడు. అతనితో అనుభవం కొత్తలా అనిపించలేదామెకా క్షణంలో. ‘ఇంకాగకూ…దర్జాగా దొబ్బుకోవోయ్….. దొంగమొగుడా….?” అంటూ తనమెత్తని వీలయినంత పైకి లేపి నలభయ్యైదు డిగ్రీల కోణంలో మెత్తను ఎత్తిపెట్టింది.
ఈ సారి మళ్ళీ ఆమె మూతికి మూతవేసి నాలికని నమిలేస్తుంటే…….ముద్దుగా విడిపించుకుని “చేసే దొంగ పనితెలిసిపొయి ఎక్కడరుస్తానో అన్న భయంతో …. మూతిని వదల్లేదనుకుని పొరబడ్డా…. ముద్దులకింత ముహంవాచిపోయిన పిచ్చోళ్ళూ ఉంటారంటే నమ్మబుద్దికావట్లేదు…” అంటూ అతని రెండు చేతులకీ తన రొమ్ముల గుత్తుల్ని అందించింది.
వాటిని వడిసిపట్టి తిప్పుతూ వాటమైన వాగులోకి గూటాన్ని ఘాటుగా దింపుతూ దంచడం మొదలెట్టాడు….
బిగుతైన ఒరలోకి పదునుగా దిగుతున్న కత్తి పోట్లకి కళ్ళు మూసుకుపోతుండగా…’హూ! సాగిపోనీ… వదులైపోనీ….పాడయి పనికిరాకుండాపోనీ.. ఆబాధలన్నీ ….అసలు మొగుడికే…. రంకుమొగుడివీ…..నీకేం…..! ఊం….కనికరమే వద్దూ……” అంటూ బాధా-సుఖం కలగలిసిన కంఠంతో పలవరించసాగింది….. జన్మలో ఎరగనంత సుఖాన్ని లోలోకి దట్టిస్తున్న దానికి కరిగిపోతూ తనే అతని నోటికి నోటినందించి ఎదురెత్తులు మొదలు పెట్టింది.
అలా…అలా…మూడు ముద్దులూ ఆరు గుద్దులుగా వారి ఆట అయిదారు నిమిషాలు సాగి…… ఆగిపోయేటప్పుడు సుడిగాలిలో అరిటాకులా అల్లాడిపోయింది.
మరో మూన్నిమిషాలయినా ఆమెపెదాల్ని వదలకుండా నాకేసుకుంటున్నడు. వారి మధ్యలో మలినం బస్తాలోకి ఇంకకుండా ఆమె తన లంగాని సర్దుకోనివ్వమన్నట్లు అతని ముఖంలోకి చూసింది.
ఏమనుకున్నాడో? ఆమెను అలాగే వాటేసుకుని భుజంపై తలపెట్టి ముఖం చాటేసాడు. అప్పటికి చీకటికి బాగా అలవాటుపడిన కళ్ళు స్పష్టంగా మనిషిని గుర్తుపట్టలేకపోయినా పరిస్థితిని ఆకలింపుచేసుకోగలుగుతున్నారు.
“బాబూ….ఇంక నన్నొదుల్తావా?” అన్నది మెల్లిగా అతని చెవిలో….రెండు చిరు ముద్దులామె చెవులపై పెట్టాడు…..
“ఏంటీ!?” అన్నది అర్థంగాక….మళ్ళీ అవే రెండు చిరు ముద్దులు….
“అంటే…ఊ హూ….వదలననా…”?…అన్నది…..ఈసారొక్క ముద్దూ….
“ఒక్క ముద్దంటే …ఊ…అనీ రెండంటే …ఊ…హూ….అంటే కాదనికదూ!..” అంది అతని ఆంతర్యాన్ని పట్టేసినట్టుగా .
సంతోషపడిపోయినట్టు ఒక్కముద్దు పెట్టాడు.
“సరేగానీ ఇప్పుటికైనా నువ్వెరివో చెబుతావా?”…….రెండు ముద్దులు…
“హూ! ఇష్టంలేకపోతే వద్దులేకానీ….. ఇంక వదులు నన్నూ…” .. రెండు ముద్దులు…
“నిన్న ఇక్కడ తచ్చాడిందీ నువ్వేకదూ….”…. ఒక్క ముద్దు…
“మరి నిన్ననే ఎందుకు చేయలేదీ దొంగపనీ”……. మౌనం
“ఒ…హో….తేల్చుకోలేకపోయావ్ కదూ….” … ఒక్క ముద్దు…
“ఈ రోజూ వస్తానని ఎలా అనుకున్నావ్….” మౌనం
“అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకోవచ్చావా?” …..ఒక్క ముద్దు…
“ఆబ్బా! …..మాటలురాని ముగవాడివేం…నువ్వూ ?” ….. రెండు ముద్దులు…
“గజదొంగవా ?” …..రెండు ముద్దులు…
“కాకేం…గజదొంగవేకాదు….పక్కా దొంగవి….నా పక్క దొంగవికాదూ…..?” మురిపెంతోకూడిన…ఒక్క ముద్దు..
“నేన్నీకింతకుముందే తెలుసా?” ….ఒక్క ముద్దు….
“అవునా…..అయితే నాకు నువ్వూ…..?” …అనుమానంగా….రెండు ముద్దులు
“అయితే జరిగిందంతా నలుగురికీ చెప్పుకుని నా పరువు తీస్తావా……?” …..రెండు ముద్దులు…
“నమ్మచ్చా…?” …..ఒక్క….ముద్దు….
“నిజం……? ” …ఒక్క…. ఘాటైన ముద్దుతోపాటు…. ఆమె చేతికి తనచేతిని కలిపి తనతలపై వేసుకున్నాడు…..
“జుత్తూ, పొత్తూ….అనీ ఏపేకదూ నీవి ” అంటూ నవ్వింది…. ఒక్క ముద్దు….
“నీమిదే ఒట్టేసుకున్నావ్…జాగ్రత్తా…ఒట్టు తప్పితే….నీకే ప్రమాదం….. ” హెచ్చరించింది….ఒక్కముద్దు….
మాటవరసకేకదా అని నామీదొట్టు వేయకుండా తనమీదే ఒట్టేసుకున్నతనిమీద కొంత మంచి అబిప్రాయమే కలిగిందామెకు
“….నేనంటే….ఇష్టమా ? ” ..ఒక్క….ఘాటైన ముద్దు…ఈసారి పెదాలమీద
“అయితే ఎన్నాళ్ళనుంచోనా…….? “…ఒక్క….ముద్దు….
“మనసు పడిన మనిషిని పక్కలోకి లాక్కుని మచ్చికచేసుకున్న ఓ మదనా ! నన్ను కొంచెం అవశిష్టనికైనా వదుల్తావా?” అబ్యర్థించింది…