దేహాలయం

మాట కొట్టెయ్యలేక వప్పుకున్నాడు ఎంకడు. అతను లోపలికి దారి తీశాడు. గడపలో అడుగు పెట్టడంతోటే వీధి తలుపు మూసి గెడపెట్టేశాడు వాడు. పడక గదిలో చిన్న బల్బు వెలుగుతోంది. గుమ్మానికి గుచ్చబడ్డ అగరొత్తుల వాసన ముక్కు పుటాలకు గుప్పు మనిపిస్తోంది. గోడ ప్రక్కన నిలబడి గదిలోకి తొంగి చూసాడు సాంబయ్య. తన భర్య వంటి మీదుండవలసిన బట్టలన్నీ ఆ గచ్చు నేల మీద చాలా చిందరవందరగా పడున్నాయ్. సాయంత్రం ఆమె సిగలో అలంకరించుకున్న మల్లె దండ తెగిపోయుండాలి గదంతా ఎక్కడ చూసినా పూవ్వులే కనిపిస్తున్నాయి. “ఏరా , ఏదిరా అదీ>” ఎంకడి చెవిలో నోరుపెట్టి రహస్యంగా అడిగాడు. “మంచం మీద లేరాండీ?” ఎదురు ప్రశ్న వసాడు ఎంకడు. సాంబయ్య మరి కొంచం ముందుకెళ్ళి లోపలికి తొంగి చూడబోయాడు. “నక్కి నక్కి చూస్తునావేరా ! రా రా మగడా! నీ మగసిరి మీద మనసు పడొచ్చారా. నా ముచ్చట తీర్చి నన్ను త్వరగా పంపించరా” అంటూ లోపల్నించి వికటట్టహాసం చేసింది తాయారమ్మ. భార్య కంఠంలో పెద్ద మార్పు కనిపించలేదు గాని, ఆ నవ్వు మాత్రం చిత్రంగా తోచింది సాంబయ్యకి. ఆమె అంత గట్టిగా ఎప్పుడూ నవ్వలేదు. “వెళ్ళండి బాబుగారూ . పిలుత్తోంది..” ఎనకనుండి గొణిగాడు ఎంకడు. గదిలోకి వెళ్ళడానికి ధైర్యం చాలడం లేదతనికి. గోడకంటి పెట్టుకు పోయాడు. వళ్ళంతా చెమట పట్టేసింది. గుండె విపరీతమైన వేగంగా కొట్టుకుంటుంది. “ఏరా నాతో సరసాలాడుతున్నావా?” గదమాయింపుగాందామె.. ఆలస్యం చేసావంటే నక్కి నక్కి చూస్తున్న నీ కళ్ళు పీకేస్తాను. మర్యాదగా లోపలికి రా. నేను చెడ్డదాన్ని కాదు . చెడిపోయిన దాన్ని అంతకన్నా కాదు. నా వ్రతం కోసమని వచ్చాను. తొమ్మిది రోజులు పూజలో వున్నాను. ఇవ్వాళ ఏడో రోజు అసలే నీరసంగా వున్నాను త్వరగా వచ్చి నా కార్యం నెరవేర్చరా సాంబయ్య మొగుడా! ” పూనకమొచ్చిన వాళ్ళ ధోరణిలో ద్వనించాయి మాటలు. గజ గజ లాడి పోయాడు సాంబయ్య. పాదాలు నేలకు అంటుకు పొయినట్టు అక్కడే నిలబడి పోయాడు. ” మరిలాగైతే అమ్మగారికే ప్రమాదం. ఆ అగరొత్తులారిపోయాయంటే ఇంకావిడ లోపలుండదు.. ఏకంగా రోడ్డెక్కి నానా రబస చేసేత్తది. నా మాటిని లోనకెళ్ళండి” అంటూ బలవంతాన గదిలోకి నెట్టి వెనకనే తనూ వెళ్ళి తలుపు ప్రక్కగా వొదిగి నిలబడ్డాడు ఎంకడు. తలగడ మీదకు కాళ్ళారజాపుకుని పట్టే మంచం మీద అట్నుంచిటు వెల్లకిలా పరుపుకు పడుకోనుంది తాయారమ్మ. జుత్తంతా రేగిపోయి ఎలా బడితే అలా ఉంది. సగం శిరోఅలు మొహం మీదే పడుండటం చేత కొంచం భయంకరంగా కనిపిస్తోంది. మెల్లగా తల తిప్పి సాంబయ్య వంక ఉదాశీనంగా చూసి వెకిలిగా నవ్విందామె. పై నుంచి క్రింది వరకు వణికి పోతూ అనాలోచితంగా రెండు చేతులూ జోడించి వినయంగా నమస్కరించాడు తను. ” నాకు కావాల్సిందా దొంగ దండాలు కాదురా” నవ్వుతూనే అందామె. “నీ మగసిరి మీద మనసుపడొచ్చాను. నా చేత పది సార్లు చెప్పించుకోకు.. ఈ పూజతో వున్న తొమ్మిది రోజులూ రోజుకో మగాడితో పొర్లి నా తొడల్ని తడుపుకోవాలి.. నీలాంటి మీసమున్న మొగాళ్ళతో ఇదయినప్పుడే నాకు పూర్తిగా ఆ పూజా ఫలం దక్కుతుంది. అందుకనే ఎంతో మనసు పడొచ్చాను నీ కోసం .. ఆగలేనింక . రా బట్టలిప్పేసుకుని నా సరసకొచ్చి ఈ ఏడో రోజు పూజ పూర్తైందనిపించరా” చట్టున లేచి కూచ్చుని దగ్గరకు రమ్మన్నట్టు తలూపింది. ఉలుకు పలుకు లేకుండా కళ్ళొదిలేసి చూస్తూ గోడకు అంటుకు పోయాదు సాంబయ్య. బలవంతంగా ఆపుకుంటున్నాడు కాని ఏడుపొచ్చేస్తూందతనికి. తన యజమాని పరిస్తితి గమనించి ఎంకడు కలగ చేసుకున్నాడు. ” నీ ఈ స్వరూపం చూసి మా అయ్యగారు బెడిసి పోతున్నారమ్మ!” కొంత శాంతించి మాట్లాడాలి.” వినయంగా వేడుకున్నాడు. “అలాగే” అన్నట్టు తల పంకించిందామె. “నువ్వు మరో ఇసయం గమనించాల వొ అడుగు ముందుకేసి నమ్రతగా నమస్కరించాడు. ఏమిటన్నట్టు హుందాగా చూసింది. ” నీ ముచ్చట తీర్చటానికి మా అయ్యగారికేమీ అభ్యంతరం లేదు గాని ఆయన శ్రీరామచంద్రుడంతటోడు మరి. ఆయనకి బోలెడు జపాలు , రతాలూ వున్నాయి .. బోలెడు భక్తి గల మనిసి. అలాంటాయన పరాయి స్త్రీ తో ఇదవ్వాలంటే కొంచం ఎనకా ముందూ ఆడతన్నాడు.. అంతే” అని ఆగి గుక్కతిప్పుకుని. ఇంతకీ నువ్వే ఊర్నించి వచ్చావో ఎవరింటి ఆడపదుచో సెప్పలేదు” అనునయంగా అడిగాడు. వొక్కసారి వికటంగా నవ్విందావిడ. నేనే వూర్నించి వచ్చినా మీ అయ్యగారి జాతకం, నీ జాతకం అన్నీ నాకు తెల్సురా సోంబేరీ! ఇప్పుడు శ్రీరామచంద్రుడు అయిపోయాడేమో గాని పదేళ్ళ క్రిందట మీ రైతు గోపాలకృష్ణుడురా. అప్పుడు నువ్వింకా పూర్తిగా కళ్ళు తెరిచి వుండవు. సత్తయ్యగాడి వెధవప్పగార్ని మూడేళ్ళు వుంచుకున్నాడురా. ఇంకా ఎంతమందితో యవ్వారం జరిపాడో నాకు తెలీదనుకున్నావా, నువ్వే అడుగు ఆడిని.. నేను పరాయి దాన్ని కాదు, నేనూ ఆ కొంపల్లో పెరిగిందాన్నే. ఊ రమ్మను .. అర్ధరాత్రి అవుతోంది. ఇదే నా పూజ జరిపించుకునే వేళ. ఊ .. హుంకరిస్తూ చూసి ఉత్తుంగ తరంగాల్లా ఉద్వేగంతో ఉబికిబికి పడుతోన్న తన ఘన వక్షోజాలను రెండు చేతులతోను తడుముకుంది. చటుక్కున కళ్ళు మూసుకుంటూ సాంబయ్య వైపు తిరిగాడు ఎంకడు. ” నా వల్ల కాదురా.” దీనంగా చూస్తూ నెమ్మదిగా నసిగాడతను.

మరావిడ ఊరుకునేలా లేదండీ.ఆ పరిత్తితి సూత్తున్నారా?” “అందుకే మరీ భయమేస్తుంది.. నేను భరించలేన్రా” అలాగంటే ఎలాగండీ” ఎలాగోలా వో సారి మొక్కు చెల్లించెయ్యండి”. ” నీకు పుణ్యముంటుందిరా.. ఆ మాట మాత్రం అనకు ఎలాగైన దానికి నచ్చ చెప్పి ఇంకో ఇంటికి పొమ్మను. నాకు దాన్ని చూస్తుంటే భయమేస్తూంది.. త్వరగా పంపించేయ్యి.” “నన్నిక్కడ కూచ్చోపెట్టి మీరక్కడ గుసగుసలేమిట్రా” గది దద్దరిల్లేలా గద్దిస్తూ అడిగిందామె. ఇద్దరూ వొకరి మొహాలొకరు చూసుకుని ఎంకడు వొక్కడే ఆమె వైపు తిరిగాడు. ఓ కాలు మడతపెట్టుకుని ఓ కాలు క్రిందికి వేళ్ళాడేసి తమాషాగా ఊపుతోంది. ఆ చేతులు మాత్రం ఇంకా అక్కడే వున్నాయ్. గట్టిగా పిసుక్కుంటూంది. కళ్ళు చింత నిప్పుల్లా ఎర్రగా అవుపిస్తున్నాయి. ఆమె సౌష్టవాలు ఆడతనపు సోయగాలూ అన్నీ చక్కగా నిండుగా కనిపిస్తున్నాయి. దిగంబరంగా కూచ్చున్నానన్న యింగిత జ్ఞానం ఏ మాత్రం కనిపించడంలేదామె వాలకంలో.. కాగా గొప్ప ధీమాగా నిబ్బరంగా నవ్వుతూంది. జంకుతూనే ఓ అడుగు ముందుకేసాడు ఎంకడు. “నీ పూజ జరిపించుకోడానికొచ్చావు గనక నువ్వే మా అయ్యగారికేదైనా దారి చూపించాలి” సగం వంగి వినయంగా దణ్ణం పెడుతూ అని మళ్ళీ కొనసాగించాడు. “నువ్వు చెప్పిన యిసయాలు నాకు తెలవవు గాని, ఆ యవ్వారలన్ని మా అయ్యగారు రక్త బిగి మీదుండగా సేసి ఉంటారు. అయనిప్పుడలాంటి పనులు సెయ్యడంలేదు. మరి నువ్వాయన తప్పు కాసి సెమించి వొదిలెయ్యాల. యాభయ్యే పడిలో పడ్డ ఆయనతో నువ్విలాంటి పూజ జరిపించుకున్నా నీకు జయం కలుగుద్దా? పడుచోళ్ళనీ ఆ సరదా వున్నోళ్ళనీ సూసి పట్టుకోవాలగాని వయసు మళ్ళినోళ్ళతో ఇలాంటి కార్యలెట్టుకుంటే మాత్రం నీకేం వొరుగుద్దీ. నీకింకా కావాలంటే. మా అయ్యగారిని ఎన్ని కొబ్బరి కాయలు కొట్టమన్న కొడతారు. కోడి పిల్లనో , మేక పిల్లనో బలి యియ్యమన్న ఇత్తారు. అంతే గాని ఈ వయసులో ఆయన గారికి లిటిగేసనెట్టి అయన్ని బాధ పెట్టమాకు. ” అంటు చూశాడు. వాడలా అనే సరికి సాంబయ్య తెగ పొంగిపోయి వాడి ముందుకొచ్చి వాడి భుజం తట్టి తన ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేశాడు.” మా ఎంకడు చెప్పినట్టు ఏం చెయ్యమంటావో చెప్పు .. తెల్లారే సరికి ఎంత డబ్బైనా సరే ఖర్చు పెట్టి ఆ తంతు పూర్తి చేస్తాను. ” అని వేడుకున్నాడు. అంతవరకూ ప్రశాంతంగా కూచ్చున్న తాయారమ్మ వొక్క సారిగా వికటాట్టహాసం చేసింది. కోపంతో మొహం ఎర్రగా కందిపోయింది. “నేనెంతో ఆశతో నీతో కొట్తించుకుందామనొస్తే, నాకు కొబ్బరి కాయలు కొడతావా.. పిరికి సన్నాసి?” అదిగో ఆ గరొత్తులు ఆరిపోయాక నీ పని చెబుతాన్రా నీ బతుకు దగ్గర పదింది. చీ ఇంత చేతకాని చవట అనుకోలేదురా. అనుకున్న పని జరిగేదాక నిద్రపోను నేను. ఈ ఇంట్లో నా తొడలు తడుపుకునే వెడతాను. నా మాటంటే మాటే. “మొన్న రాత్రి పక్క ఊళ్ళో నీలాంటి చేతకాని వెధవే తగిలాడు వాడికి నీ కన్నా పెద్ద మీసాలున్నయి. . వాడు నీ లాగే వణికి పోయాడు. బేర్ మన్నాడు. లేవడం లేదని చెప్పి పెరట్లో పడుకున్న పాలేరును కేకేసి. మంచం పక్కన నిలబడి బుద్దిగా నా పూజ పూర్తి చేయించి నా మన్నన పొందాడు. పోనీ అలాగైన చెయ్యగలవా నువ్వూ?” ఆ అగరొత్తులారేదాకానే గడువు.. తర్వాత దేవుడు కూడా నన్ను ఆపలేడు. నీ మీద పడి నా పని పూర్తి చేసుకెళతాను.” మహా కోపంగా చూసిందామె. గుండె జారిపోయిది సాంబయ్యకి. ఎంకడి మొహం లోకి దీనంగా చూశాడు. నా వల్ల ఇంకేం కాదన్నట్టు మొహం పెట్టి మెల్లగా బయటికి జారుకోడానికి గుమ్మం వైపు తప్పుకున్నాడు వాడు. దాంతో సాంబయ్య మరీ బేజారైపోయాడు. ఆలస్యం చేస్తే వాడలా వెళ్ళి పోతాడేమొ అని ” ఇలా నా దగ్గరగా వచ్చి నిలబడు..” జాలిగా గొణిగాడు. ఎంకడు భయంగా ఆరిపోతున్న అగరొత్తుల వంక చూస్తూ.. అన్నంత పని చేసే లాగుంది అయ్యగారు.. నేను అలా బయటకెళ్ళి నిలబడతాను. అసలే అగరొత్తులు వెలిగించానని నా మీద కోపంగా ఉన్నట్టుంది. “ఎలాగోలా మీరావిడ మనసు తీర్చక తప్పదు. ఎలాగో నిబ్బరించుకుని మంచమెక్కండి.. నాయాల్ది బెదిరే కొద్దీ బెదరగొడద్దీ. నేనాతలే నిలబడతాను. మీ పాత జ్ఞాపకాలు గుర్తుకు తెచ్చుకుని వొక పట్టు పట్టెయ్యంది. ఆ దెబ్బతో బేర్ మని అదే దౌడుచ్చుకుంటాది. అప్పుడే వొక అగరొత్తు కొండెక్కేసింది” అంటూ చెయ్యి విడిపించుకోబోయాడు. పట్టు వదల్లేదు సాంబయ్య. వాడు వెళ్ళిపోతే తనను నల్లేరు కాడలా నలిపి పారేస్తుందని అతని భయం. “ఎలాగైనా నువ్వే నన్నీ గండం నుంచి గట్టెక్కించాల్రా. ఇవి చేతులు కావు. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలు కొలిపించి ఇస్తాను. నా పరువు దక్కించు. ఆ ముండకు నేను చాలను. దానిని నువ్వే భరించాల. కాదనకు .. నా మాట విను. నీ ౠణం వుంచుకోను.. రేపే నీకు అయిదు బస్తాలిస్తాన్రా.. ఆ రెండో అగరొత్తి కూడా ఆరిపొయ్యెలా ఉంది. నా ప్రాణాలు నీ చేతిలో వున్నయి. మొన్నాడెవడో వాళ్ళ పాలేరుతో పని జరిపించాడని తనే చెప్పింది కదరా! అక్కడ వొప్పుకున్నది ఇక్కడ కాదనదు. నేనే అడుగుతాను. నువ్వు మాత్రం నిలబడాల. ” అని గబ గబా చెప్పేసి వాడికి ఆలోచించుకోడానికి సావకాశ మివ్వకుండా అటు చూసి. ” మంచికో చెడ్డకో నువ్వొచ్చావు గనక నీ పూజ మా ఎంకడి ద్వారా జరిపించుకుని ఎలా వొచ్చావో అలాగే వెళ్ళిపో.. నీకు దణ్ణం పెడతాను. మరింకేం మమ్మల్ని బాధ పెట్టొద్దు.. ” అని ముకుళిత హస్తాలతో వినయంగా మనవి చేసుకున్నాడు. “నీ మగతనం మండిపోనూ.. యింతేనంట్రా నీ చావ! రేపు పొద్దున్నే ఆ మీసాలు గొరిగించేసుకుని పొయ్యిలో పడేయ్” హేళనగా నవ్వింది. “కొంప ముంచేశారయ్యగారు” కంగారుగా చూశాడు ఎంకడు. “మీ కంగారు మీదే గాని అసలు విసయం మర్చిపోతున్నారు. అది ఏ కామినీ పిశాచి అయినా గాని .. అదిప్పుడు మనమ్మగారొంటిమీదుంది. అసలు నాకిక్కడ నిలబడి ఆవిడొంక చూడ్డానికే వొళ్ళు సచ్చిపోతుంటే మళ్ళీ ఇట్టా అంటారేమిటీ!!” అమ్మగారొంటిమీద నేను సెయ్యెయ్యలేను. ఆరు నాకు తల్లితో సమానం .. కళ్ళు పోతాయొ ఏంటో?” “ఏంట్రా నీ చాదస్తం?” తన పౌరుషన్ని లోలోపలే అణగ నొక్కేసుకుంటూ అసహాయంగా నసిగాడతను. “నువ్విలా అలోచించావంటే, మన ప్రాణాల తో పాటు అమ్మగారి రక్తాన్ని కూడా పీల్చేసి మరీ పొద్ది.. అయినా ఇప్పుడు నువ్వు చెయ్యబోయేది మీ అమ్మగరిని కాదురా .. ఆ కామినీ పిశాచినే”? “ఏమోనండీ.. నాకు మాత్రం మనసు రావడం లేదు . ఉన్నట్టుండి దీని దుంప తెగ .. ఇది పట్టు వదిలేత్తే మా శానా సెడ్డ తగువొచ్చేతాది .. అమ్మగారు తెలివి తెచ్చుకుని సూత్తే.. ఆ కాడికి నేనేదో బలవంతం సేత్తున్నట్టయి పోద్ది. అప్పుడీ గొడవకన్న పెద్దదయి పొద్ది.” ” ఇంత వరకు వచ్చాక నువ్వు మళ్ళీ ఈ పితలాటకాలన్నీ పెట్టకురా బాబూ” ఎలాగోలా ముందు దీన్ని వదిలించు. నువ్వన్నట్టు అలాంటి గొడవేమయినా జరిగితే నేనిక్కడే వుంటానుగా .. తాయారుకి నేను సర్ది చెబుతాను. మరింక నువ్వెమీ రెండో ఆలోచన పెట్టుకోకు.. మంచం దగ్గరకెళ్ళు. ఊ.. ఆ అగరొత్తూ ఆరిపోయింది.. భయంతో బిక్క సచ్చిపోతూ ఎంకడిని ముందుకు తోశాడు సాంబయ్య. ఆ తోపుకి నిలద్రొక్కుకోలేక తిన్నగా ఆమె మీదకి తూలిపోయాడు ఎంకడు. కిచ కిచా నవ్వుతూ వాడి తలను రెండు చేతులతోనూ పట్టుకుని తన వక్షోజాలకు వత్తుకుందామె.