రెండు నిమిషాల వరకూ అతనికి ఏమీ అనిపించలేదు గానీ, తనకి కొన్ని అడుగుల దూరంలో ఆమె బాత్ రూమ్ లో ఉందీ, పైగా ఇద్దరమే ఉన్నాం అన్న విషయం అతని మెదడుని తొలిచేయ సాగింది. పైగా రాత్రి, విందు భోజనం ముందు సూప్ లాంటి వ్యవహారం జరిగిందేమో, అతని మీటర్ కొట్టేసుకుంటుంది. ఇంతలోనే మళ్ళీ చిన్న భయం. వేళ్ళు విరుచుకుంటూ బాల్కనీ లోనే నిలబడి ఆలోచిస్తున్నాడు. టెన్షన్ తట్టుకోలేక అర్జెంట్ గా సిగరెట్ తాగాలని అనిపించింది. పేకెట్ లోపల గదిలో ఉంది. వెళ్ళాలా, వద్దా అని కొద్దిసేపు ఆలోచించాడు. ఇక వెళ్ళడమే బెటర్ అనిపించి, లోపలకి అడుగు పెట్టాడు. అతని ఫేంట్ జేబులోంచి పేకట్ తీస్తుండగా, బాత్ రూమ్ తలుపు తెరుచుకుంటున్న చప్పుడు. బిగుసుకు పోయాడతను. మామూలుగా బయటకి వచ్చేసింది ఆమె. యోగేష్ పేకెట్ తీసుకొని వెనక్కి తిరిగాడు. గదిలో అతన్ని చూడగానే, షాకయ్యి అలాగే నిలబడిపోయింది ఆమె. గదిలో అతను ఉండడని ధైర్యంతోనేమో, వంటి మీద టవల్ తోనే బయటకి వచ్చేసింది. అసలే చిన్న సైజు టవల్, ఆమె స్థనాలని సగంకూడా దాచలేక అవస్త పడుతుంది. కింద అయితే, మోకాళ్ళకు అర అడుగు పై వరకూ మాత్రమే కప్పగలిగింది. సగం తెరచిన బటర్ స్కాచ్ ఐస్ క్రీం పేకెట్ లా ఉంది ఆమె. నోరూరిపోతుంది అతనికి. ఆగడం అతని వల్ల కావడం లేదు. నెమ్మదిగా ఒక్కో అడుగు ఆమె వైపు వేయసాగాడు. ఆమె కదలడానికి కూడా శక్తి లేనట్టు అలాగే నిలబడి పోయింది. ఆమెకి తన ఊపిరి తగిలేంత దూరంలోకి వచ్చేసాడతను. ఆమె వంటిపై నుండి వస్తున్న తాజాదనపు పరిమళం అతన్ని మరింత పిచ్చెక్కిస్తుంది. నెమ్మదిగా ఆమె భుజాలపై చేతులు వేసాడు. ఆమె చిన్నగా వణుకుతుంది. ఆ వణుకు ఆమె పెదవులలో మరింత ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తుంది. అతను నెమ్మదిగా ఆమె పెదవులను తన పెదవులతో తాకాడు. ఆమె సందిగ్ధంగానే తన పెదవులను కొద్దిగా తెరిచింది. అతను సన్నగా వణుకుతూ, ఆమె కిందిపెదవిని అందుకోబోతుండగా… పెద్ద శబ్ధంతో సెల్ మోగింది. ఇద్దరూ ఉలిక్కి పడి విడిపోయారు. మోగుతున్నది యోగేష్ సెల్, రాము కాల్ చేస్తున్నాడు. అతను గబుక్కున కాల్ లిఫ్ట్ చేసాడు. అటునుండి రాము “ఒరేయ్, దిగిపోయారా?” అని అడిగాడు. యోగేష్ తడబడుతూ “ఆ.ఇప్పుడే జస్ట్..” అన్నాడు. “సరిత ఉందా?” అన్నాడు. ఏం చెప్పాలో తెలియని కంగారులో “ఆఁ..ఉంది.” అన్నాడు. “ఒరేయ్, అది ఫంక్షన్ హాల్ కి వెళ్ళి ఫ్రెష్ అవుతానంటుందేమో, వద్దని చెప్పు. అక్కడ అంత కంఫర్టబుల్ గా ఉండదు. ఎలాగూ నీ కంపెనీ గెస్ట్ హౌస్ ఉంటుంది కదా, అక్కడకి తీసుకుపో. ఫ్రెష్ అయిన తరువాత ఫంక్షన్ హాల్ లో దింపొచ్చు.” అన్నాడు రాము. అతను అలా అంటూ ఉంటే, చాలా గిల్టీగా అనిపించింది యోగేష్ కి. ఇంతలో రాము “ఒకసారి సరితకి ఇవ్వు.” అన్నాడు. అతను మౌనంగా సెల్ ని ఆమెకి అందించాడు. ఆమె కొద్దిసేపు రాముతో మాట్లాడి, సెల్ ని యోగేష్ కి ఇచ్చేసింది. అతను మౌనంగా పోయి బాల్కనీలో నిలబడ్డాడు. పది నిమిషాల తరువాత, ఆమె చీర కట్టుకొని, బయటకి వచ్చి, “నేను రెడీ, నువ్వు కూడా రెడీ అయితే, టిఫెన్ చేద్దాం.” అంది పొడిపొడిగా. అతను ఒకసారి ఊపిలి బలంగా పీల్చి, “సరితా, అయినదేదో అయ్యింది. కాస్త ఫ్రీగా ఉండు. ఏదో చిన్న చిన్న టెంప్టేషన్స్ ఉంటూ ఉంటాయి. ఈ సారి ఇలా జరగకుండా చూసుకుందాం, సరేనా?” అన్నాడు. ఆమె కాస్త రిలాక్స్ అయ్యి, నవ్వేసి “సరే, వెళ్ళి తయారవ్వు.” అంది. అరగంటలో ఫ్రెష్ అయ్యి వచ్చాడతను.
ఇద్దరూ కిందకి వచ్చేసారు. బ్రేక్ ఫాస్ట్ చేసేసరికి పది అయ్యింది. “మ్.మరి ఫంక్షన్ హాల్ కి వెళతావా?” అన్నాడు యోగేష్. ఆమె ఆలోచిస్తుంది. “ఏమిటీ ఆలోచిస్తున్నావ్?” అన్నాడతను. “ఇప్పుడు అక్కడకి వెళ్తే సాయంత్రం వరకూ బోర్. ఏం చేయాలా అని ఆలోచిస్తున్నా.” అంది. అతను నవ్వుతూ “నాదీ అదే పరిస్థితి.” అన్నాడు. ఆమె రెండుక్షణాలు ఆలోచించి “ఎక్కడికైనా వెళదామా?” అంది. “మ్.ఎక్కడికెళదాం!?” అని ఆలోచించసాగాడు. కొన్ని నిమిషాలు తరవాత సరిత అంది “బిర్లా మందిర్ కి వెళదామా?” అని. “గుడ్ ఐడియా, అక్కడే సైన్స్ మ్యూజియమ్, ప్లానిటోరియమ్ కూడా ఉన్నాయి. అన్నీ చూసేసరికి సాయంత్రం అయిపోతుంది. తరువాత ఎవరి ఫంక్షన్స్ కి వాళ్ళు వెళ్ళిపోవచ్చు.” అన్నాడు. ఇద్దరూ ఆటో ఎక్కి బిర్లామందిర్ చేరుకున్నారు. బిర్లామందిర్, లంచ్, సైన్స్ మ్యూజియం చూసుకొనేసరికి సాయంత్రం నాలుగయింది. టికెట్స్ తీసుకొని ప్లానిటోరియం లోకి వెళ్ళి కూర్చున్నారు. కూర్చున్న ఐదు నిమిషాలకి లైట్లు ఆఫ్ అయ్యాయి. కళ్ళు పొడిచినా కనిపించనంత కారు చీకటి అలముకుంది. భయంగా యోగేష్ చెయ్యి గట్టిగా పట్టేసుకుంది సరిత. ఇంతలో స్పీకర్స్ నుండి కామెంటరీ వినబడసాగింది. స్రీన్ పైన నక్షత్ర మండలం విజువల్స్ కనిపించసాగాయి. సరితకు చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపించసాగింది. ఆ ఎగ్జైట్ మెంట్ లో అతని చేతిని మరింత దగ్గరకి లాక్కుంది. అతని మోచేతికి ఆమె స్థనం మెత్తగా తగులుతుంది. అతని చేతి వేళ్లు ఆమె తొడను తాకుతున్నాయి. ఎంత కంట్రోల్ చేసుకుందామన్నా అతని వల్ల కావడం లేదు. మోచేత్తో ఆమె నిపుల్ మీద చిన్నగా అదిమాడు. అది క్రమేపీ గట్టిపడడం అతనికి అర్ధమవుతుంది. వేళ్ళతో ఆమె తొడలను సుతారంగా నిమరసాగడు. ఆమె శరీరంలో చిన్న కంపనం. లయబద్దంగా ఊపిరి పీల్చసాగింది ఆమె. ఆ చీకటీ, ఆ సాన్నిహిత్యం ఆమెలో కూడా వేడిని రగల్చసాగింది. అతని చేతిని మరింత గట్టిగా నొక్కుకుంది. మోచేత్తో ఆమె స్థనాన్ని గట్టిగా అదుముతూ, వేళ్ళతో ఆమె తొడలపై నొక్కసాగాడు. ఆమె తన చేతిని, తొడపై ఉన్న అతని చేతిపై వేసి, దగ్గరకి జరిగింది. అల్లరి చేస్తున్న అతని చేతి వేళ్ళను తన తొడల మధ్యకు జరిపింది. అతను నెమ్మదిగా నొక్కసాగాడు. ఆమె టెంప్టేషన్ ఆపుకోలేక చిన్నగా అతని భుజాలపై కొరికింది. ఆమెకి కింద తడిచేరుతున్నట్టే, అతనికి కూడా రెండు మూడు చుక్కలు కారిపోయాయి. నెమ్మదిగా ఆమె చెవిలో “వెళ్ళిపోదామా?” అన్నాడు. ఆమె “ఊఁ.” అంది. ఇద్దరూ బయటకి వచ్చేసారు. ఇద్దరకీ కాళ్ళు వణికి పోతున్నాయి. ఆటోలో గెస్ట్ హౌస్ దగ్గరకి వచ్చేసారు. దారిలో ఇద్దరూ ఒక్కమాట కూడా మాట్లాడుకోలేదు. కనీసం ఒకరిని ఒకరు చూసుకోలేదు.
ఆటో నుండి దిగగానే, గబగబా గది దగ్గరకి పోయారు. యోగేష్ తలుపు తెరవగానే, ఆమె గబగబా లోపలకి పోయి మంచంపై బోర్లా పడిపోయింది. యోగేష్ తలుపు బోల్ట్ పెట్టి, వెళ్ళి ఆమె పక్కన వెల్లకిలా పడుకొని ఆమెని తనపైకి లాక్కున్నాడు. ఆమె అతని గుండెలపైకి చేరింది. ఆమె మొహాన్ని పైకి ఎత్తి ఆవేశంగా ముద్దులు పెట్టసాగాడు. ఆమె కళ్ళు మూసుకొని సహకరిస్తూ మైనంలా కరిగిపోసాగింది. ఆ గదిలో ఆ ముద్దుల చప్పుడూ, వేటి నిట్టూర్పులూ తప్ప మరేం వినబడడం లేదు. ఆమెని వెల్లకిలా తోసి, అలానే ముద్దులు పెట్టుకుంటూ కిందకి దిగాడు. పైట ఎప్పుడో తొలగిపోయింది. శిఖరాల మధ్య లోయ పచ్చిగా రమ్మని ఆహ్వానిస్తుంది. ఆ లోయలో నాలుకతో రాయగానే, ఆమె తమకంగా అతని తలను స్థనాలకు అదుముకుంది. ఉక్కిరిబిక్కిరి అయిపోతూనే, అమె బంతులను చిన్నగా కొరకసాగాడు. “స్.” అంటూ తన ఛాతీని పైకెత్తుతూ కైపెక్కిపోతుంది సరిత. ఆమె అలా పైకెత్తుతుంటే, కసెక్కిపోతూ ఆమె రెండు స్థనాలనూ చేతులతో అందుకొని కసిగా నలపసాగాడు యోగేష్. అది చాలదన్నట్టు, ఆమె తన రెండుచేతులనూ అతని రెండు చేతులపై వేసింది. నాలుగు చేతులూ కలసి, ఆమె జాకెట్ కు ఉన్న ఐదు హుక్సూ విప్పేసాయి. అడ్డొచ్చిన బ్రా పక్కకి తప్పుకుంది. నిగారించిన ఆమె స్థనాలు పొగరుగా చూస్తున్నాయి. వాటి పొగరు ఎలా అణచాలా అని చూసి, నెమ్మదిగా ఒక ముచ్చికను మునిపళ్ళతో పట్టి, మరోదాన్ని రెండు వేళ్ళతో లాగాడు. “ఇస్సూ.” అంటూ మొత్తను పైకి లేపింది ఆమె. మరో చేతిని ఆమె చీర కుచ్చిళ్ళలోకి తోసాడు. గుబురుగా తగిలింది ఆమె పూపొద. దానిని దువ్వుతూ చేతిని మరింత కిందకి దింపాడు. కాలిపోతుంది ఆమె. అలాగే నలుపుతూ, ఆమె మదన ద్వారాన్ని వేళ్ళతో తెరిచాడు. “హా.హా..” అంటూ చిన్నగా మూలుగుతుంది ఆమె.