లేలేత కొబ్బరి ముక్కలాంటి ఈ పూ

Telugu Boothu Kathalu సమయం రాత్రి పదకొండు ముప్పావయింది. బస్సు అద్దంకి మండలంలో అడుగుపెట్టింది. ఇక్కడి నుంచి లోపలే కాక బయటకూడా ఏసీ వేసినట్టే చల్లగా వుంది. దాంతో, అందరూ తమ బ్లాంకెట్స్ లో ముడుచుకుని పడుకున్నారు.
శంకర్ మళ్ళీ లావణ్యని ఆమె పువ్వు చూడాలని బతిమాలినట్టుగా అడగటంతో ఆఖరికి తను ఒప్పుకుంది. వణుకుతున్న తన చేతులతో తన సల్వార్ కున్న బొందుని విప్పి కొంచెం లేచి తన పేంటీతో సహా కిందకి విప్పేసింది. తర్వాత తను కాళ్ళని కాస్త ఎడం చేసి ఉంచింది. వెంటనే శంకర్ చెయ్యి ఆమె పూ. పెదాలని చేరిపోయింది. మెత్తగా తేమగా తగులుతున్నా ఆ ప్రదేశాన్ని తాకుతూనే తన తలని దుప్పటిలోకి తీసుకుపోయి తన జేబులోంచి ఫోన్ తీసి ఫ్లాష్ లైట్ వెలుగులో ఆమె ఆడతనాన్ని చూసాడు. ‘ఆహా. ఏముందిరా బాబు! దీన్ని చూస్తుంటేనే నోట్లో నీరు ఊరిపోతోంది.! లేలేత కొబ్బరి ముక్కలాంటి ఈ పూ. పెదాలని చూస్తే అమాంతం కొరుక్కు తినేయాలనిపిస్తోంది.!’ అనుకుంటూ ఇక ఆగలేక తన నోటిని దానికి తాకించాడు. ఆమె కొబ్బరి నీళ్ళు అతని పెదాలని తాకాయి. ఆమె రసాలని జుర్రుకుంటూ
తన నాలుకని లోపలికి తోసాడు. లావణ్య ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది. కానీ, అతని నాలుక లోపలికి జొరబడక గోడక్కొట్టిన బంతిలా మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చేసింది. లావణ్య అతని చర్యలని తట్టుకోలేక ఎగిరెగిరి పడుతోంది. నోటినుండి మూల్గులు రాకుండా ఉండటానికి తను ప్రయత్నించేసరికి మళ్ళీ తన కళ్ళ వెంట నీరు కారడం మొదలైంది. సన్నగా వణుకుతూ దుప్పటిలోకి తన చేతుల్ని తీసుకెళ్లి శంకర్ జుట్టుని పట్టుకొని తన తొడల మధ్యలో మరింతగా నొక్కుకుంది. లావణ్య ఎగిరినప్పుడు శంకర్ తన చేతిని కిందకి తీసుకెళ్ళి ఆమె పిరుదులని తన చేతుల్లోకి తీసుకున్నాడు. దాంతో, లావణ్య శంకర్ చేతుల మీద కూర్చున్నట్లయింది. కానీ, లావణ్య అది గమనించినట్టులేదు. అసలు తనిప్పుడు ఈ లోకంలో లేదు. ఇది ఇంత బాగుంటుందని తను కలలో కూడా ఊహించలేదు. తన కళ్ళని అరమోడ్పులుగా చేసి తన్మయత్వంతో శంకర్ చేతలని ఆస్వాదిస్తూ చిన్నగా నిట్టూర్పులను విడుస్తోంది.

అటు వైపు అజయ్ సరిత పూ.. గోడలని తన వేళ్ళతో వేగంగా కెలుకుతూ క్లిటోరిస్ ని నలిపేయడంతో కాసేపటికి సరిత కూడా తన రసాలని భళ్ళుమని కక్కేసింది.. అజయ్ పేరుకైతే సరిత పువ్వుని కెలుకుతున్నాడు గానీ తన చూపులు మాత్రం శంకర్ చేతుల్లో భద్రంగా వున్న లావణ్య మీదే! ఏదయితేనేం. ఈ ఇరు జంటలూ వారి వారి పార్టనర్స్ తో సంతృప్తిగానే వున్నారు!
శంకర్ తన నాలుకతో లావణ్య పువ్వు మీద దాడిని కొనసాగించాడు. ఆమె పూ.పెదాలని చిన్నగా కొరుకుతూ క్లిటోరిస్ ని ప్రేరేపించసాగాడు. లావణ్య మసాజ్ చేస్తున్నట్టుగా శంకర్ వెంట్రుకల్ని తన వేళ్ళతో తిప్పుతూ అతను తనని కొరికినప్పుడల్లా బలంగా అతని జుట్టుని లాగేది. కాసేపటికి శంకర్ జుట్టుని తన రెండు పిడికిళ్ళలో బిగించి పట్టుకుని తన సీట్లోంచి చిన్నగా లేస్తూ
తెరలుతెరలుగా తన భావప్రాప్తిని పొంది గట్టిగా నిట్టూరుస్తూ మరలా తన సీట్లో చతికిలపడింది. శంకర్ కూడా ఓమారు ఆమె పిరుదులను నొక్కి తన చేతులని అక్కడినుంచి తీసేసాడు. అలాగే, తన నోటితో ఆమె యోని రసాలని ఆబగా జుర్రేసి ఆ నిలువు పెదాలని తనివితీరా ముద్దాడి దుప్పటినుండి బయటకి వచ్చేసాడు. లావణ్య వెంటనే తన పేంటీని, సల్వార్ ని పైకి లాగేసుకుని ముడి వేసేసింది. అతని ముఖంలోకి చూడటానికి లావణ్యకి కాస్త సిగ్గుగా అనిపించింది. శంకర్ లావణ్య వైపుకి ఒరిగి ఈసారి ఆమె పై పెదాలని అందుకున్నాడు. అలాగే తన రెండు చేతులనీ ఆమె కమీజులోనికి దూర్చి మళ్ళా ఆమె వక్షోజాలని బ్రా పైనుండే పిసకసాగాడు. కాసేపటికి లావణ్యకి మళ్ళీ తొడల మధ్య మెల్లగా తీట మొదలైంది.
★★★
“దీపూ కూడా వొప్పుకుందిగా. మ్. ఇక నువ్వు చెప్పవేఁ కవితా.!” అంది నాస్మిన్.
“ఊహు.. ముందు దీప్తిని చెప్పమను. ఆ తర్వాత నేఁ చెప్తా.!” అంది కవిత.
నాస్మిన్ దీప్తి వంక చూసేసరికి, “వూహూ. కవితక్క ముందు.!” అని తను అనడంతో, “అబ్బబ్బా. ఎవరో ఒకరు చెప్పండే,” అని నాస్మిన్ విసుగ్గా అనడంతో కవిత, “సర్లే. నేనే చెప్తాలేఁ.!” అంటూ చెప్పడం మొదలెట్టింది.
“మన ఊరి చివర ఒక భూత్ బంగళా ఉందికదా. అక్కడే నేను వాడిని మొదటిసారి కలిసాను.”
“భూత్ బంగ్లానా.!” అంటూ భయపడింది దీప్తీ.
“మ్. అక్కడే.! అప్పుడు వాడు చాలా వేగంగా వచ్చి నన్ను ఓ పక్కకి ఈడ్చుకుపోయి కిందపడేసి ముందూ వెనుకా చేసేసాడు-”

“ఏంటీ.. నిన్ను రేప్ చేసాడా.?” అనడిగింది అనూష వణుకుతూ.
“ఛ.ఛ.. రేప్ కాదే-”
“అసలు నువ్వక్కడికెందుకెళ్ళావే.?” అని నాస్మిన్ అడిగింది.
“కావాలనే వెళ్ళాను. అసలుకైతే నేనూ అదే చేయించుకుందామని మరొకరితో వెళ్ళాను. కానీ, అక్కడ వీడు నా పూ.. బోణీ చేసాడు.!”
నాస్మిన్: నువ్వు ఎవరితో వెళ్ళావేఁ. చేయించుకోడానికి?. ముందు!
కవిత చిన్నగా నవ్వుతూ, “అతనెవరో చెప్తే మీరంతా షాక్ అయిపోతారు తెలుసా.? అతనలాంటి వాడంటే మీరు అస్సలు నమ్మరు.!” అనగానే నాస్మిన్ కి అది ఎవరో కొంచెం అర్ధమైనట్లనిపించింది. కానీ, తను పైకి ఏమీ చెప్పకుండా కవిత సమాధానం కోసం చూడసాగింది.
“ఎవరేఁ.???” అని అనూష అడిగింది ఆత్రుతగా.

“ఎవరంటే. మనందరికీ చా.లా. ఇ-ష్ట-మై-న… మన శి-రీ-ష్ సార్!” అనేసి కవిత వాళ్ళు ఎలా రియాక్టు అవుతారా అన్నట్టుగా వాళ్ళ మోహాల వంక చూసింది.
“మన శిర్రీష్ సారా.! నేన్నమ్మలేకపోతున్నానేఁ..!” అంటూ అనూష నోరెళ్ళబెట్టింది. కానీ, మిగతా ఇద్దరు మాత్రం మామూలుగానే వున్నారు. ఆ ఇద్దరిలో తను ఆశించిన స్పందన లేకపోవడంతో కవితని ఆశ్చర్యపరచింది.
అప్పుడే నాస్మిన్, “ఈ అజయ్ ఇంకా శిరీష్ సార్ కలిసి నీతో చేసారా?” అని అడగటంతో కవిత, “లేదే. వాడొక్కడే చేసాడు. శిరీష్ సారు అప్పుడూ మన.. నేహాని చేస్తున్నారు.!” అంది.
“ఏదీ. మన నేహాతోనా.?” అన్నారు ముగ్గురూ ఆశ్చర్యపోతూ.
కవిత, “హా. మన నేహానే!” అని, నాస్మిన్, దీప్తీలతో, “అవునేఁ. ఇందాక శిరీష్ సార్ పేరు చెప్పినప్పుడు అనూష తప్ప మీ మొహాల్లో ఎలాంటి రియాక్షన్ లేదేంటే? మీకు ముందే అతని గురించి ఏమైనా తెలుసా.!” అనడిగింది.
నాస్మిన్ దీప్తిని క్రీగంట గని చిన్నగా నవ్వుతూ, “మన దీపూతో చేసింది ఎవరో కాదు. ఆ శిరీష్ సారే..!” అని చెప్పింది.
“నిజమా. దీపూ.?” అన్నాది కవిత కళ్ళెగరేస్తూ..
దీప్తి అవునన్నట్టుగా తలూపి, “కానీ, సార్ నాతో పూర్తి ఆట ఆడలేదు. సరితక్కతోనే ఆడారు.!”
అన్నది.
నాస్మిన్: నీతో తర్వాత చేస్తాననడం నేఁ విన్నానే.! మరి తరవాత శిరీష్ సార్ నీతో చెయ్యలేదా.?
దీప్తి: లేదక్కా. ఇప్పటివరకూ రాజేష్ మాత్రమే నాతో పూర్తి ఆట ఆడాడు.
“రాజేష్ తో చేసావా.. నువ్వు?” అని వెంటనే అడిగింది అనూష.
దీప్తి: ఆ.. ఇప్పటికి ఓ నాలుగుసార్లు ఆడాడు. నాతో! మొదటిసారి వాడితో ఆడిన తర్వాత నేను వాణీ వాళ్ళ ఇంటికి పోయి తనకి కూడా ఆ ఆటని నేర్పిస్తుంటే శిరీష్ సార్ చూసారు. అప్పుడు నన్నేమీ అనలేదుగానీ, మర్నాడు నన్ను లాబ్ కి పిలిచి నాతో ఆ మొదటి ఆటని ఆడారు. కానీ, సరితక్కతో మాత్రం పూర్తి ఆటని ఆడారు.!
కవిత: హ్మ్. ఆ సరిత గురించి ఎవరికి తెలీదులేఁ. ఇంత సందు దొరికితే చాలు సాంతం దోపేసుకోడానికే చూస్తుంది.
నాస్మిన్ ఔనన్నట్టుగా తలూపింది.

అనూష: (మెల్లగా) దీపూ. రాజేష్ నాలుగుసార్లు చేసాడా.. నిన్నూ! అంటే రాజేష్ నిన్ను బలవంతపెట్టాడా తనతో చేయమని??? వాడు అలా చేస్తుంటే నీకు అసలేమీ భయం వేయలేదా.?”
“మొదటిసారి ఆడినప్పుడైతే కొంచం భయమేసిందక్కా. కానీ, ఆ తర్వాత మాత్రం భలేగా అనిపించింది. వాడు దీన్ని (అంటూ తన పువ్వు వైపు చూపిస్తూ) నాకుతుంటే గాల్లో అలా అలా తేలిపోయినట్లుందనుకో. ఎప్పుడూ అడిగి మరీ నాకించుకుంటాను.. అలాగే, వీటిని కూడా బాగా మసాజ్ చేస్తాడు, నోటితో చీకాడు కూడా(అంటూ తన యదని చూపించింది). వాడు అలా చేస్తే ఎందుకో భలే తిమ్మరి తిమ్మిరిగా అనిపిస్తూ వుంటుంది!” ఆ అలోచనకే దీప్తి తనువు ఒక్కసారిగా పులకరించింది. దీప్తి మాంచి తన్మయత్వము నిండిన కళ్ళతో తన శృంగార అనుభవాన్ని చెప్తుంటే అనూషకి కూడా ఏదో అలజడి చెలరేగినట్టు అనిపించింది. ఎవరూ టచ్ చేయకుండానే తన యద పొంగసాగింది. ఇందాక ఆ క్లీనర్ తన వాటిని చాలా గట్టిగా పిసికేసాడు. చాలా నొప్పిగా అనిపించింది. బస్సాపగానే తను గబగబా వాష్ రూమ్లోకి పోయి తన ఎత్తులని, కింద పువ్వుని చూసుకొంది కూడా. పైనంతా ఎర్రగా కందిపోయి బట్ట తగిలితే సురుక్కుమనేలా తయారైంది. రాజేష్ అయితే ఇలా చేసేవాడు కాదా.? కిందయితే పూర్తిగా తడిచిపోయింది. రాజేష్ కింద నలుపుతూ వున్నప్పుడు ఎలా అనిపించిందో గుర్తు చేసుకుంది. తనక్కూడా ఒళ్ళంతా ఒక్కసారిగా తిమ్మిరెక్కినట్టయి ఊగిపోయింది.
ఈలోగా కవిత, “ఆ అజయ్ గాడయితే ఆ రోజే నన్ను అయిదుసార్లు దెంగాడు.. మరి! ఒళ్ళంతా హూనమైపోయింది అప్పుడు. అలాగే, ఎంతో మజాగా కూడా అనిపించింది.!” అంటూ తనేమీ తక్కువేమీ కాదని నిరూపించాలన్నట్టుగా చెప్పింది.

నాస్మిన్ తన ప్రియుడు/అన్నయ్య సామిర్ తో అయిన అనుభవాన్ని గుర్తుకు తెచ్చుకుంటూ అనూషతో ఇలా అంది, “మొదటిసారిగా చేసినప్పుడు కొంచెం నొప్పిగా వుంటుంది, అనూ. అలాగే, కాస్త ఎక్సైటింగ్ గా కూడా వుంటుంది. ‘వద్దూ.. వద్దూ’ అనిపిస్తుంది. అదే టైంలో ‘కావాలి.. కావాలి’ అనిపిస్తుంది!”
అనూషకి వాళ్ళ మాటలు వింటుంటే లోలోన ఏదో అయిపోతోంది. తను కూడా ఎక్సైట్మెంట్ ఫీల్ అవ్వసాగింది.
ఇంతలో కవిత, “నాస్మిన్. నీకదంతా ఎలా తెలుసే.? ఎవరితో చేసావు నువ్వు?” అని అడిగేసరికి నాస్మిన్ కి తాను అనాలోచితంగా వాగేసానని తెలిసొచ్చి బిత్తరపోయి తల దించుకుంది. ఓ రెండు మూడు క్షణాల మౌనం తర్వాత, “న్..నేనేదో జనరల్ గా చెప్పానేఁ. న్.నేను ఎవరితోనూ చెయ్యలేదు..!” అంటూ సణిగింది. కానీ, కవిత ఆ సమాధానం సంతృప్తికరంగా అనిపించకపోవడంతో, “నువ్వేదో దాస్తున్నావేఁ. ఏదీ ఒక్కసారి నీ పూ. చూపించు!” అంది.
నాస్మిన్ అవాక్కై, “ఏంటీ. అదెందుకు చూపించాలి?” అడిగింది.
“నేనూ.. దీపూ మా విషయాలను చెప్పాం. మరి నువ్వెందుకు చెప్పడానికి వెనుకాడుతున్నావో నాకర్ధం కావట్లేదు. ఇప్పుడు నువ్వు నీ ఎక్సపీరియన్స్ మాతో చెప్పాలి. లేదా నీ పూ. మాకు చూపించాలి! నీకు ఇంకా బోణీ అయ్యిందో లేదో నేఁ చూస్తా. అంతవరకూ నిన్ను వదిలే ప్రసక్తే లేదు,” అని కవిత చెప్పేసరికి నాస్మిన్ ఆలోచనలో పడింది.

తన అన్నతో జరిగిన ఎక్సపీరియన్స్ ని తను వాళ్లతో చచ్చినా చెప్పుకోలేదు. ఇక తన పూ.ని వాళ్ళకి చూపించడం అంటే కొంచెం భయంగా అనిపించింది నాస్మిన్ కి. ఒకవేళ కవిత తను ఇంకా కన్య కాదని కనిపెట్టేస్తే.! నిజంగా కవిత కన్నె పూ.. ఏదో, మామూలు పూ. ఎలా వుంటుందో కనుక్కోగలదా.? తను కనిపెట్టిందంటే మాత్రం ఇక తన పనైపోయినట్టే! ఆ ఆలోచనకే సన్నగా వణుకు మొదలైంది నాస్మిన్ కి.
“నేను చూపించనేఁ. నాకు చాలా సిగ్గుగా వుంటుంది.!” అని తప్పించుకోవాలని ట్రై చేసింది. అయితే, కవిత, తన పట్టుని అస్సలు విడువక ఇలా అంది, “సిగ్గెందుకే. ఇక్కడందరం ఆడవాళ్ళమేగా..! చూపియ్.!”
ఇక తప్పించుకునే దారిలేక తన సల్వార్ బొందుని విప్పి సల్వార్ ని లూజ్ చేసింది. లోపల క్రీం కలర్ డిజైన్డ్ పేంటీని చూడగానే కవిత, “మ్. బాగుందే.! ఎక్కడ తీసుకున్నావ్?” అనడిగింది. ‘హ్మ్. ఆడాళ్ళూ.!’
నాస్మిన్ దానికి బదులివ్వలేదు. తన టెన్షన్ లో తానుంది. మెల్లగా కుర్చీలోంచి లేచి తన పేంటీని కిందకి దించింది. వెన్నెల వెలుగులో ఆమె ఆడతనం మెరిసిపోతూ దర్శనమిచ్చింది. తన శరీర ఛాయకు తగ్గట్టే భలే తెల్లగా, గులాబీ రంగులో వుంది అది కూడా. దాన్ని చూడగానే కవితే గుటకేసేసింది. మెల్లగా ఒక వేలిని తీసుకెళ్లి ఉబ్బుగా ఉన్న పెదాలదగ్గర నొక్కింది. అంతే, నాస్మిన్ ఎగిరి పడింది. రెండ్రోజుల క్రితం తన సామిర్ అంగం తనను పూర్తిగా ఛేదించిన ప్రాంతమది.!

కవిత మరోమారు తోయగానే తన వేలు మొత్తం సర్రుమని లోపలికి దూరిపోయింది.
అప్పుడే-
డ్రైవర్ సడన్ బ్రేక్ వేయడంతో తెలివేసి వున్నావాళ్ళంతా తుళ్ళిపడ్డారు. అజయ్ లేచి తన పేంట్ సర్దుకొని ముందుకి వెళ్ళి, “ఏమయింది రా.!” అన్నాడు. ఈలోగా కొన్ని లైట్లు వెలగడంతో అందరూ తమని తాము సర్దుకొన్నారు.
“క్లచ్ ప్లేట్ విరిగిపోయినట్టుంది సారూ.!” అంటూ నీలిగాడు క్లీనర్.
“నా కొడకా.. దాన్ని మార్చమని చెప్పి సానా దినాలయింది కదరా. ఇప్పుడిది విరిగిపోయింది.. ఏం జేయాలిప్పుడు.?” అంటూ డ్రయివర్ కసిరాడు వాడ్ని.
టఫ్ గాఢంగా ఒక నిట్టూర్పుని వదిలి తన వాచీని చూసుకొన్నాడు. టైం పన్నెండయింది. చుట్టూ చూస్తే అడవిలా వుంది. తెల్లారేదాక ఎవరూ ఏమీ చెయ్యలేరు. ఇక రాత్రంతా ఇక్కడే వుండాలి. వేరే పనులేమైనా వుంటే అవి చేసుకోవచ్చనుకోండీ.!
లోపలున్నవారికి జరిగింది చెప్పి టఫ్, శంకర్ బస్సు దిగారు. “హ్మ్. ఇప్పుడేం చేద్దాం!?!” అని అడిగాడు శంకర్.
“ఇప్పటికైతే, ఆ తల్లీ కూతుర్లని కలిపి దెంగాలని తప్ప మరేమీ నా బుర్రలో లేదు,” తన జేబులోంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుంటూ బదులిచ్చాడు టఫ్. శంకర్ కి ఆఫర్ చేసాడుగానీ అతను వద్దన్నాడు. అతని మెదడులో ఇప్పుడు ముగ్గురు మెదిలారు. అంజలి. సుజాత. లావణ్య!
కానీ, అక్కడ ప్రాక్టికల్స్ కోసం బస్సులో ఇంకా ఎదురుచూస్తున్న కాంతామణులు ఎందరో అతనికేం తెలుసు!?